της «Γιορτής Μελιού» (η δεύτερη μέρα, 25/8/, στο Μασούρι). Η γιορτή είχε ωραίο πρόγραμμα, ήταν  καλά οργανωμένη και τα εκθέματα καθρέφτιζαν την τάση προς την τυποποίηση του εκλεκτού αυτού καλύμνικου προϊόντος.

Το «παρών» έδωσαν ο μητροπολίτης κ. Παΐσιος, ο αντιπεριφερειάρχης Ν. Αιγαίου επί του πρωτογενούς τομέα, κ.  Φιλήμων Ζανετίδης, ο δήμαρχος , κ. Γ. Γαλουζής, οι οποίοι και απηύθυναν, χαιρετισμούς με παρατηρήσεις για την ανάγκη περεταίρω ανάπτυξης της μελισσοκομίας στην Κάλυμνο. Παρόντες ήταν και  δημ. σ/λοι όλων των παρατάξεων, περιφερ. σ/λοι, ενώ και η παρουσία του κόσμου ήταν μεγάλη.

Ομιλητής της βραδιάς ήταν ο επιχειρηματίας μελισσοκόμος κ. Γιάννης Γαβαλάς και πρόεδρος του συνεταιρισμού, που προωθεί  εδώ και χρόνια την τυποποίηση του καλύμνικου θυμαρίσιου μελιού και διεξάγει συνεχή και σκληρό αγώνα, σε πανελλήνια κλίμακα,  εναντίον των εμπόρων εκείνων που καπηλεύονται τον τίτλο «Καλύμνικο Θυμαρίσιο Μέλι»  και πουλάνε τόνους νοθευμένου μελιού μέτριας ποιότητας, το οποίο  με πρόσμιξη λίγου θυμαρίσιου «βαφτίζουν» χωρίς να ελέγχονται «καλύμνικο θυμαρίσιο».

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα είχε νησιώτικους χορούς από νένα παιδιά, μαθητές της σχολής Τρουμουλιάρη (φωτο άλμπουμ).

Προσθέτουμε…

Στις επισημάνσεις του κ. Γαβαλά, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τις, σύμφωνα με τις φήμες, τις εισαγωγές μελιού στην Κάλυμνο από Τουρκία, ακόμη και από… Κίνα, όπως λένε. Εξάλλου ο ίδιος ο κ. Γαβαλάς μίλησε για πολλούς τόνους μελιού που κυκλοφορούν στην αγορά, πανελληνίως, με την ετικέτα «Καλύμνικο θυμαρίσιο μέλι». Και αυτό το άναρχο καθεστώς είναι ανεξέλεγκτο, καθότι οργανωμένη προστασία του καλύμνικου θυμαρίσιου μελιού εκ μέρους του κράτους δεν υπάρχει. Το κράτος – όπως και η περιφέρεια – μιλάει γενικώς και αορίστως για την ανάπτυξη της μελισσοκομίας .

Συνακόλουθα, θα πρέπει να τονίσουμε και τη μεγάλη αδυναμία της Καλύμνου σε επίπεδο συνεννόησης και κοινής συνεταιριστικής  οργάνωσης του επαγγελματικού αυτού κλάδου. Στο μικρό νησί της Καλύμνου υπάρχουν δύο μελισσοκομικοί συνεταιρισμοί αντίπαλων «συναδελφικών»  σχέσεων, ενώ δεν είναι λίγοι και οι αυτόνομοι μελισσοκόμου που προτιμούν να μένουν έξω από συνεταιρισμούς.  

Είναι άραγε τόσο δύσκολο να έχει η Κάλυμνος ένα συνεταιρισμό, ώστε και το κράτος να παίρνει στα σοβαρά τους μελισσοκόμους της Καλύμνου;