Στο δημ. σ/λιο των πολιτικών της Καλύμνου, αιρετών εκπροσώπων του λαού, το θέμα της δημοτικής περιουσίας (καταγραφή & προστασία) μπήκε στο τραπέζι των «μάγων» Το θέατρο και οι τακτικισμοί παραπήγαν. Άλλοι ελισσόμενοι κι άλλοι τρομοκρατημένοι μη συγκρουσθούν με την εκκλησία (γιατί να συγκρουσθούν;) συνέκλιναν στη μνημειώδη απόφαση, ευτυχώς κατά πλειοψηφία (πάντα υπάρχουν οι καλές εξαιρέσεις), να διώξουν από μπροστά τους «το ποτήριον τούτο», να μην αποφασίσουν για τη δημοτική περιουσία. Λόγω της δήθεν σοβαρότητας του θέματος (όπως εννοούν τη σοβαρότητα που οδηγεί στη φυγή) κατέληξαν στο να ξεπετάξουν το θέμα σε «προσυνεδριάσεις του δημ. συμβουλίου» και μάλιστα «κεκλεισμένων των θυρών». Παράλληλα να έχουν συνεργασία με την τοπική εκκλησία για τον ορισμό των «γκρίζων ιδιοκτησιακών ζωνών». Και αφού όλα τα μέρη φτάσουν σε μια συμφωνία, να ανακοινώσουν δημοσίως την απόφαση τους.
Παραθέτουμε την απόφαση του δημ. σ/λίου.
Παρατηρήσεις από την ΑΡΓΩ
1. Ομολογήθηκε στο δημ. σ/λιο στο δημ. σ/λιο είναι ότι ο Δήμος Καλυμνίων δεν έχει ακόμη καταγράψει την περιουσία του. Συνεπώς, βρήκαν «δουλειά» για να μην πάρουν απόφαση τα επόμενα χρόνια μέχρι της καταγραφής…
2. Το δημ. σ/λιο με την απόφαση του να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την τοπική εκκλησία, ώστε να καταλήξει «ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά» ποια περιουσία του ανήκει και ποια είναι της εκκλησίας, ουσιαστικά ομολογεί ότι δεν ξέρει τι πρέπει να διεκδικήσει ως δημοτική περιουσία– άλλη δουλειά για απασχόληση ετών…
3. Το θέμα που έβαλε η ΑΡΓΩ για το χάσιμο του Καταδυτικού Κέντρου στα Αργινώντα, παραπέμφθηκε κι αυτό στο πινάκιο των διαπραγματεύσεων. Δηλαδή, ομολογούν ότι ο Δήμος μάλλον… πήγε κι έκτισε μέσα σε κτήμα που ίσως και να μην του ανήκει, ένα πανάκριβο Καταδυτικό Κέντρο (επειδή τάχατες η Κάλυμνος, συν τοις άλλοις…, είναι και «νησί των καταδύσεων). Τόσο μελετημένο ήταν το έργο αυτό. Και το κράτος έτσι σκορπάει τα εκατομμύρια των φορολογουμένων πολιτών του για ένα καταδυτικό κέντρο που μπορεί να λειτουργήσει και ως φιλόξενη εστία της ι. μητρόπολης;
4. Ο Καλλικράτης λέτε να προβλέπει (!!!) ότι ο κάθε δήμος (συμπολίτευση-αντ/τευση) είναι μεν υποχρεωμένος να προστατεύει την περιουσία του, αλλά να μην καταγράφει επί δεκαετίες χωρίς να προκύπτει θέμα «παράβασης καθήκοντος»; Πάντως δεν γράφει πουθενά ο Καλλικράτης ότι οι δήμοι, πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ρωτάνε τις ι. μονές και τις ι. μητροπόλεις και μετά να συντάσσουν το μητρώο της περιουσία τους.
5. Το δικό μας συμπέρασμα είναι απλό και προϊόν εμπειρικών παρατηρήσεων: «Το μπάχαλο είναι πιο βολικό και συμφέρον από την τάξη». Ο καθένας κάνει το δικό του «παιχνίδι». Στο μπάχαλο είναι εύκολα τα πολιτικά παιχνίδια και οι περιουσιακές λαθροχειρίες. Και αφού «η μη απόφαση είναι πιο εύκολη από την απόφαση», γιατί να αποφασίσουν;
6. Η ΑΡΓΩ παρακαλεί (α) το δήμαρχο αλλά και όλους του δημ σ/λους να αναλάβουν τις προβλεπόμενες από το νόμο ευθύνες τους, (β) το μητροπολίτη μας να δείξει κατανόηση για το Καταδυτικό Κάντρο Αργινωντών, που εγκατέλειψαν οι δημαρχίες της τελευταίας 15ετίας, (γ) και την τοπική μας κοινωνία να μην περιμένει τι θα «μαγειρέψει» το δημ. σ/λιο «κεκλεισμένων των θυρών»! Η δημοτική περιουσία είναι περιουσία του λαού και όχι των «μοιραίων και άβουλων πολιτικών», που κρύβονται «μες στην υπόγεια την ταβέρνα.
