Το ακούω, γιατί όταν ο καιρός ζεστάνει, ποτέ πιο πριν, το «Νησί» παίρνει μια μεταφυσική διάσταση και ταυτίζεται στο μυαλό όλων -των μη νησιωτών- με το κλισέ «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου» (ή ό,τι τέλος πάντων προτιμάει κανείς).
Και εκνευρίζομαι γι αυτόν ακριβώς το λόγο ! Όχι γιατί εδώ δεν είμαστε «ωραία» πράγματι, όπως λέγεται. ‘Άλλωστε είναι κι ένας από τους βασικούς λόγους που μένουμε εδώ, αν όχι ο μόνος…Αλλά γιατί εκτός από ωραία, είμαστε και κάπως λίγο δύσκολα.
Κι αυτό γιατί, προς μεγάλη έκπληξη όσων μας θαυμάζουν για την καλοκαιρινή μας τύχη, τα νησιά υπάρχουν και προσπαθούν για την ακρίβεια να υπάρξουν και το Χειμώνα. Ναι προσπαθούν να υπάρξουν όλες τις εποχές του χρόνου, μέσα από δυσκολίες που δεν χωρούν σε κλισέ.
Αυτό σημαίνει, ότι έχουμε φυσικά και όμορφες παραλίες και μαγικά ηλιοβασιλέματα και ταβερνάκια με φρέσκο ψάρι και κοκτέιλ μοχίτο και κρασί και θάλασσα…κι όλα τα καλοκαιρινά κλισέ τα έχουμε.
Αλλά δεν είναι μόνο Αυτά το Νησί. Δεν ζούμε όλη μέρα σε μια παραλία αγκαλιά με τον Ντι Κάπριο (δυστυχώς).Το νησί εκτός από ειδυλλιακή καρτ- ποστάλ, έχει και ανύπαρκτα ακτοπλοϊκά δρομολόγια σύνδεσης με το Κέντρο και την περιφέρεια, πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια, καιρού επιτρέποντος- μην ξεχνάμε τα μελτέμια- έχει τραγικά ανεπαρκείς υγειονομικές υπηρεσίες και δομές, καρότσες αγροτικών αντί για ασθενοφόρα, έχει υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες με ελάχιστους ή και καθόλου υπαλλήλους για κάθε πόστο κι έχει σε γενικές γραμμές μηδαμινή φροντίδα από το κεντρικό Κράτος.
Επίσης έχει ελάχιστες διεξόδους ποιοτικής ψυχαγωγίας, ειδικά το χειμώνα, εκτός αν αρκούν οι καφετέριες, τα σουβλάκια και οι πιτσαρίες. Έχει δυσκολία και εγκατάλειψη και απομόνωση και ελλείψεις κάθε είδους.
Κι επίσης είναι φορές που το νησί έχει θάνατο αντί για ζωή. Σκληρό ; Όσο σκληρό είναι το να τρέμει σε καθημερινή βάση το φυλλοκάρδι σου μην τυχόν και χρειαστείς περίθαλψη, λέμε τώρα. Και αναγκαστείς να βρεθείς σε κάποιο προθάλαμο του Άδη αναζητώντας γιατρό !
Κι όλα αυτά βέβαια δεν αφορούν τόσο τους δύσμοιρους επισκέπτες του Αυγούστου. Αυτοί προσπαθούν όλη τη χρονιά να εξοικονομήσουν με δυσκολία μια θέση …στον καλοκαιρινό ήλιο και φέτος τα νησιά θα τα δουν μάλλον μόνο στα όνειρά τους, λόγω της αχαλίνωτης ακρίβειας, που ως γνωστό είναι "παγκόσμιο φαινόμενο", άρα είναι οκ. Ε τόσα ξέρουν, τόσα λένε από την ελάχιστη επαφή τους με το τι σημαίνει νησί
Αφορούν κυρίως όλους αυτούς της συντεταγμένης…πολιτείας, που έχουν τις τύχες των νησιών στα χέρια τους, μεταξύ άλλων, και που δεν έχουν καθόλου το δικαίωμα να τα αντιμετωπίζουν αποκλειστικά ως τόπους διακοπών με την ελαφρότητα του καλοκαιρινού επισκέπτη του Αυγούστου .
Εδώ μέχρι και μια πασίγνωστη ελληνική αεροπορική εταιρεία είχε πριν λίγα χρόνια στη διαφημιστική της προώθηση το χαρούμενο εγγονάκι που πήγαινε με το αεροπλάνο να συναντήσει τον «παππού στο νησί».
Για τέτοια αναπαραγωγή παγιωμένης νοοτροπίας και αντίληψης μιλάμε. Δηλαδή νησί σημαίνει τρίτη ηλικία, εφεδρεία, παραίτηση, αναχωρητισμός, οι απόμαχοι της ζωής και καλά στερνά !
Άντε και κανένα ουζάκι το καλοκαίρι, μια που είστε Ωραία Εσείς Εκεί...
Λοιπόν είναι πολλά πράγματα ένα Νησί και πολλά περισσότερα από όσα αναφέρω εδώ. Είναι ζωντανοί οργανισμοί, είναι κοινωνίες με ανάγκες και όχι πολίτες δεύτερης κατηγορίας ή απλά τοπία σε φωτογραφικές αναμνήσεις.
Και καλά θα κάνουν κάποιοι να ενημερωθούν για αυτά, μια που τυχαίνει να έχουν και την υποχρέωση.
Έτσι για να συνεννοούμαστε κι εμείς Εδώ, κι εσείς Εκεί ...
