Νομίζω ότι η σωστή λέξη για αυτό που συμβαίνει δεν είναι, απλά, φίμωση αλλά τρομοκρατία.

Πραγματικά, πρέπει να μας προβληματίσει για ποιο λόγο φτάσαμε στο σημείο να μας κυβερνά ένα χουντικό καθεστώς. Κάποιος τους ψήφισε και αυτό είναι που πρέπει να μας προβληματίζει. Αυτό είναι το ουσιαστικό. Ολα τα επακόλουθα για μένα είναι αναμενόμενα. Και ο αυταρχισμός, και η λογοκρισία, και ό,τι έχουμε να δούμε ακόμα…

Οι εποχές μπορεί να έχουν αλλάξει, να μην έχουμε –για παράδειγμα– ξερονήσια να «διχαστούμε» οι εξόριστοι, αλλά οι «εξορίες», οι καταδιώξεις και η τιμωρία σήμερα έχουν άλλο πρόσωπο, μα εξίσου αποτελεσματικό.

Ο αυταρχισμός και το παρακράτος έχουν νέα μορφή, νέα μέσα και νέους τρόπους επιβολής και δράσης. Είναι παγίδα οι αναχρονιστικές συγκρίσεις.

Ας δώσουμε έμφαση στην ανελευθερία που βιώνουμε στο σήμερα. Οταν έχεις ένα καθεστώς που δεν συμπαθεί και τόσο τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν ανέχεται τη διαφορετική άποψη και έκφραση, τότε να τα περιμένεις όλα. Αυτή τη στιγμή ζούμε μια εικονική ελευθερία, μια παρωδία δημοκρατίας, με μόνη «επιλογή» το να είσαι σύμφωνος.

Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους καλλιτέχνες είναι ξεκάθαρη εδώ και δύο χρόνια. Δεν θεωρούμαστε απλά σαν «ο τελευταίος τροχός της αμάξης», δεν τους κάνουμε ούτε για ρεζέρβα. Αναστολή άσκησης επαγγέλματος, μη βιώσιμες συνθήκες εργασίας, απαγορεύσεις χωρίς υγειονομική λογική. Και φτάνουμε σε τραμπουκισμούς σε παραστάσεις, προφίλ στο διαδίκτυο «κατεβαίνουν», μόνο που δεν έχουν αρχίσει οι συλλήψεις, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.

Η τέχνη ενεργοποιεί, αφυπνίζει και «βάζει ιδέες». Και αυτό θεωρείται επικίνδυνο. Οσο υπάρχει κόσμος εκεί έξω που μέσα στην ομιχλώδη σκέψη του θωρεί αυτές τις κυβερνητικές τρομακτικές πολιτικές ως αναγκαίο κακό ή εφήμερες, είτε –ακόμα χειρότερα– λογικές ή και φυσιολογικές, τότε σίγουρα οδεύουμε με μαθηματική ακρίβεια προς ακόμη σκοτεινότερες ημέρες.

Και τότε, όσο και να ξυπνήσεις, όσο και να ανοίξεις τα μάτια σου, δεν θα βλέπεις τίποτα. Το μόνο που θα σου μένει είναι να συνηθίσεις στο σκοτάδι.

Για να μην τα χρωστάω

Act I

Κυβέρνηση με σήμα το κουταλοπίρουνο

κι ένα φλώρο ξαφνικά έχεις για τύρρανο

Μια Πρωθυπουργάντζα, που έχει στην καβάτζα

κάθε ορντινάντζα, δευτεράντζα για μπροστάντζα

όλοι όρνιθες του αρίστου και funny

και θα ΄λεγα "Εντάξει φίλε μάλλον πλάκα κάνει,

ο Λουδοβίκος μας, ο άρχοντας, ο άναξ"

αν ο κόσμος δεν κατάπινε όλη μέρα Xanax

Υπουργός αηδίας και πρωτογονίας

δίνει απλόχερα μαθήματα ηγεμονίας

Μα και το Υπουργείο Ευχελαίου και σπηλαίου

δίνει άλλη διάσταση στην έννοια του χυδαίου

Φρουφρου και αρώματα, όλα τα δικαιώματα

μες της νύχτας τα καμώματα, αυτόματα

περνάνε νομοσχέδια εκτρώματα, στα χώματα

διαβολοσκορπίσματα τα ανεμομαζώματα

Συνταγματική εκτρόπα, χωρίς ντρόπα

μια κατάστα ψυχοτρόπα, χωρίς ντόπα

Οκτάωρη εργασία, είνια μπαναλιτέ

και κάθε υπερωρία, θα είναι απληρωτέ

έξω απ' την ενορία, οι προσκυνηταί

διαδήλωση πορεία; Ε όχι ρε ψηλέ

Για κάθε σου απορία, έχουν μια διμοιρία

ένας λαός σε δυστοπία κι ομηρία

Ομάδες της καταστολής για να 'σαι ασφαλής

στα περιπολικά το κράτος είναι μερακλής

Και μπλε στολές μες στις σχολές να βγάζουν θυμικό

πάνω στους φοιτητές ξυλοδαρμό και χημικό

Άκου και το πιο καθησυχαστικό

να έχεις ΜΑΤατζήδες και στο καθιστικό

ξέρεις, από κάτω από το κλιματιστικό

και δεν θα θέλεις μάγκα μου ούτε συναγερμό

Μιλάει για ανάπτυξη και ο foolie functional

γουστάρει ρεντικουλαμέντι international

Και οι Βρυξέλλες ρίχνουν γέλωτα πηγαίο

καθώς βουτάνε τράτα, οι δίπλα στο Αιγαίο

γι' αυτό πήρε φρεγάτα, το αγόρι το μοιραίο

το κατακλυσμιαίο, τι θέλεις ρε πλεμπαίο;

"Ο καταλληλότερος" Στο poll το αγοραίο

για τον μικρομεσαίο, με αμελητέο μηνιαίο

Πλαισιωμένος με ξεφτέρια κυβερνητικά

τίγκα βιογραφικά, με άλφα στερητικά

Ο αδιανόητα ανόητος κι αμετανόητος

αυτονόητα ατιμώρητος, μα ακριβοθώρητος

αφόρητα απτόητος και ανιστόρητος

ο δανεικός κι αγύριστος κι ανυποχώρητος

Ο κολλητός, ο μιλητός, ο εκλεκτός μετακλητός

και ο μολυβοχρυσοκαντιλοπελέκητος

Μιλιούνια από 'δω σε κάτι μπατζανάκια

να φτιάξει μασκουλέτα αυτός που φτιάχνει καζανάκια

Πεσκέσι τ' αναθέσι, για κάτι μερεμέτια

σε κουνιάδες, συνυφάδες, ρουσφέτια και τέτοια

στην αφάνεια, παράνοια στα χρονικά της Narnia

τόσα σκάνδαλα που δεν χωράν' ούτε σε Scania

Μέλι είναι το έλλειμα και είναι το μέλημά τους

ν' αφήσουν ένα ρημαδιό, ξανά στο όνομά τους

*O Μιθριδάτης είναι μουσικός-τραγουδοποιός

Πηγή Documento.