Ο «σύντροφος» Πούτιν διαβεβαίωνε τον πλανήτη με ύφος κατηγορηματικό ότι δεν πρόκειται να εισβάλει στην Ουκρανία. Οι αξιωματούχοι του, δε, λοιδορούσαν και χλεύαζαν με μεγάλη δόση ειρωνείας τους δυτικούς που υποστήριζαν το αντίθετο. Διατυμπάνιζε, επιπροσθέτως, ότι είναι έτοιμος για διαπραγματεύσεις. Και το έλεγε με έναν τρόπο που καταλάβαινες ότι το εννοούσε. Ίσως οι περισσότεροι στον κόσμο να τον πίστεψαν. Τον πίστεψα κι εγώ. Πέσαμε έξω! Τέτοια ψευτιά από έναν ηγέτη του βεληνεκούς του Ρώσου προέδρου, πραγματικά, είναι πρωτοφανής και μη αναμενόμενη.
Αυτή την ώρα χτυπά ανηλεώς στρατιωτικούς και μη στόχους της «αδερφής» χώρας Ουκρανίας. Οι εξελίξεις και οι συνέπειες απρόβλεπτες προς το παρόν. Σίγουρα πολλά δεινά περιμένουν Ουκρανούς, Ρώσους αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Τα …απόνερα θα είναι επώδυνα για όλους!
Τα στρογγυλά τηλεοπτικά τραπέζια γέμισαν και πάλι. Χάλασε η Τσικνοπέμπτη! Αναλυτές, διεθνολόγοι, πολιτικοί, στρατηγοί, ναύαρχοι, πτέραρχοι έπιασαν απρόσμενα δουλειά. Οι προσεγγίσεις, οι εκτιμήσεις οι αναλύσεις ποικίλες. Την ίδια ώρα τα ρωσικά στρατεύματα προελαύνουν στο ουκρανικό έδαφος.
Επαναλαμβάνονται κατά κόρον οι όροι: Διεθνές Δίκαιο, Διεθνείς Συνθήκες, το Δίκαιο της Θάλασσας και άλλα συναφή, τα μέχρι χθες δόγματα ασφαλείας, τα οποία, απ΄ό,τι φαίνεται πολτοποιούνται επικίνδυνα. Μ΄αυτή τη στρατιωτική επιχείρηση κουρελιάζονται όλα και ρίχνονται στον κάλαθο των αχρήστων εν μια νυκτί. Γίνονται κακό προηγούμενο. Ανοίγουν κι αλλού ορέξεις…
Μετά τα αλλεπάλληλα διαγγέλματα Αρχηγών Κρατών, εκπροσώπων Συλλογικών Οργάνων και Συνασπισμών που παρακολουθήσαμε, ένα θα έφτανε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να θυμίσει στον κόσμο την αιώνια πεπατημένη αλλά και το αμετάβλητο του ανθρώπινου πεπρωμένου. Ένα διάγγελμα- μάθημα από τον αξεπέραστο ιστορικό Θουκυδίδη. Σε μία φράση συμπύκνωσε τη διαχρονική αλήθεια στις σχέσεις μεταξύ των λαών: Βρίσκεται στο 5ο βιβλίο του και αφορά στον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Βρισκόμαστε στο 416 π.Χ. Οι Αθηναίοι ζητούν από τους κατοίκους της Μήλου, που ήταν τότε μια μικρή Λακεδαιμονική αποικία, να ενταχθούν στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Οι Μήλιοι αντιδρούν, επικαλούμενοι το δίκαιο. Υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει σεβαστή η επιθυμία τους, να είναι, δηλαδή, ενταγμένοι εκεί που οι ίδιοι προτιμούν. Και να ποια είναι η θέση των Αθηναίων:
« Λοιπόν κι εμείς δεν θα πούμε μεγάλα λόγια ούτε μακριές φράσεις για ν΄ αποδείξομε ότι η νίκη μας επάνω στους Μήδους μάς έδωσε το δικαίωμα ν΄ ασκούμε την ηγεμονία μας ή ότι εκστρατεύσαμε τώρα εναντίον σας επειδή μας αδικήσατε. Αυτά δεν σας έπειθαν. Αλλά και από σας ζητούμε να μην προσπαθήσετε να μας πείσετε λέγοντάς μας ότι, αν και άποικοι των Λακεδαιμονίων, δεν είσαστε σύμμαχοί τους ή ότι δεν μας βλάψατε ποτέ. Ας συζητήσομε, όμως, για το τι είναι δυνατόν να γίνει, έχοντας υπόψη τους πραγματικούς σκοπούς του καθενός και ξέροντας ότι, στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του».
Αποτέλεσμα: Οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στη Μήλο. Εκμεταλλευόμενοι την τεράστια στρατιωτική υπεροχή τους κατέλαβαν το νησί. Εκτέλεσαν τους ενήλικες άνδρες και εξανδραπόδισαν γυναίκες και παιδιά. Ύστερα εγκατέστησαν στο νησί εποίκους.
ΔΙΔΑΓΜΑ: Η ισχύς, κυρίως η στρατιωτική, αλλά και η οικονομική, η διπλωματική κλπ. είναι ο καταλύτης. Και για τα καθ΄ημάς, χωρίς περιττές κι επαναλαμβανόμενες παραδοχές, η στρατιωτική ισχύς, η άμυνα και η εθνική ομοψυχία είναι τα προαπαιτούμενα της ειρήνης.
Κάποιος βουλευτής, προ ημερών, από το Βήμα της Βουλής διατύπωσε μια θέση, και μάλιστα ως τομεάρχης Άμυνας του κόμματός του, με στόμφο, που ξάφνιασε το πανελλήνιο. Είπε: «[…] Η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός».
Αλήθεια; Η άμυνα της χώρας δεν είναι, δε θα πρέπει να είναι, η ύψιστη προτεραιότητα της Ελληνικής Πολιτείας; Είναι δυνατόν να λέγονται αυτά από Έλληνα Βουλευτή; Πού πάμε;
Αυτό δεν είναι μόνο επικίνδυνο. Δεν είναι φραστική αστοχία. Αν είναι βασική επιλογή του πολιτικού του χώρου, είναι ανιστόρητο, είναι προδοτικό!!!
Πού είσαι, ανεπανάληπτε Θουκυδίδη, να κάνεις μερικά σεμινάρια ιστορίας στους ανιστόρητους «παραστάτες» του Έθνους!
Κάλυμνος, 24 Φεβρουαρίου 2022
