στη διάρκεια της καρποφορίας, στην Κάλυμνο καμία και ποτέ…

Παλιότερα το επαρχείο Καλύμνου, που φροντίζει τον πρωτογενή τομέα με τη Διεύθυνση Ανάπτυξης, έβγαζε συνεργείο δακοκτονίας, έστω μια φορά στην περίοδο της ελαιοπαραγωγής. Ήταν κι αυτό μια στήριξη των ελαιοπαραγωγών, ώστε να βγάζουν προϊόν καλής (και για τις καλύμνικες ελιές, υψηλής) ποιότητας. Αυτό συνέβαινε παλιότερα. Τα τελευταία χρόνια δεν βλέπουμε συνεργείο του επαρχείου να μπαίνει στα κτήματά μας για δακοκτονία.

Στην Κάλυμνο η ελαιοπαραγωγή έχει πολύ μακρά ιστορία και πολύ δυναμικό παρόν, άσχετα να ζει… λαθραία. Ο πρωτογενής τομέας του νησιού είχε πάντα ως πρώτα προϊόντα, το λάδι και το μέλι μετά ήρθε το σφουγγάρι. Το λάδι, εκτός του ότι κάλυπτε πλήρως την αυτοκατανάλωση, είχε και υπερπροϊόν για εξαγωγικό εμπόριο.

Σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση περί άλλα τυρβάζει και μάλιστα περί πολλά και διάφορα, με κύριο γνώμονα τον εντυπωσιασμό και το λαϊκισμό, για την αναπαραγωγή της εξουσίας της. Ελάχιστα ασκεί εμπράγματη πολιτική για την  ανάπτυξη του νησιού πάνω στις στέρεες βάσεις του πρωτογενούς τομέα.

Για το καυτό θέμα της δακοκτονίας, παρακαλείται το επαρχείο Καλύμνου, που έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη, και ειδικά ο έπαρχος κ. Μαν. Μουσελλής, να δει το θέμα σοβαρά και υπεύθυνα.