που έχουν πει το «παρών» μέχρι σήμερα, γιατί δε βλέπουν δίπλα τους την προσδοκώμενη επάρκεια υποψήφιων δημ. συμβούλων.

Περισσότερο από κάθε άλλη προεκλογική περίοδο οι αρχηγοί, περνάνε κρίση τριπλής ανασφάλειας, (α) να βρούνε τους 40 (κατά το νόμο) για το ψηφοδέλτιό τους και (β) να βρούνε κάτι καλό να υποσχεθούνε στο εκλογικό σώμα, και (γ) να δούνε ξηρά στο βάθος του ορίζοντα και να ελπίζουν για κάτι καλό. Και το «καλό» δεν είναι άλλο παρά να κερδίσουν την πρόκριση για τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών, για το «μεγάλο τελικό» ή τουλάχιστον να πάρουν μια θέση στο δημ. σ/λιο.  

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι είναι 6 τον αριθμό. Πολλοί για ένα μικρό νησί σαν την Κάλυμνο. Σύμφωνα με τη σημερινή θέση τους στο δημ. σ/λιο, είναι κατά σειράν οι εξής: 1)  Γαλουζής Γιάννης-νυν δήμαρχος,  2) Μαστροκούκος Γιάννης,  3) Διακομιχάλης Δημήτρης, 4) Μαύρος Γιώργος,  5) Χούλλης Σακελλάρης και,  6) Μπούκης Μιχάλης ο νέος υποψήφιος. Θα βρούνε, τελικά, ο καθένας τους 40 για το ψηφοδέλτιό του; Όλοι αποκλείεται. Κάποιοι θα βολευτούν με 25-30.

Η ερώτηση ποιο κόμμα εκπροσωπεί ο καθένας από τους δηλωμένους αρχηγούς, ή από ποιο κόμμα στηρίζεται, είναι άστοχη ερώτηση. Γιατί εκτός από τον κ. Σ. Χούλη που ανήκει στο ΚΚΕ και, προφανώς, έχει τη στήριξή του, οι υπόλοιποι δηλώνουν «ακομμάτιστοι» και «ψαρεύουν» σε ανοικτά πελάγη διακομματικής αλίευσης. Στα ψηφοδέλτιά τους θα φιλοξενούν, και πάλι, όλα τα κόμματα.

Πάντως, το πιο «απλωμένο» στις παρατάξεις κόμμα είναι η Νέα Δημοκρατία, η οποία μετέχει σε όλες τις παρατάξεις και κρατάει «πόστα». Αντίθετα, το πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, σημερινό ΚΙΝΑΛ, έχει εξαϋλωθεί, γιατί (1) οι Πασοκογενείς υποψήφιοι δήμαρχοι είχαν πάντα «ειδική σχέση» με τη ΝΔ, και (2) σήμερα πια τα παλιά στελέχη αποφεύγουν να πούνε ότι είναι φίλοι του Τσοχατζόπουλου, του Γιάννου και όλων αυτών που κατηγορούνται για μίζες εκατομμυρίων-δισεκατομμυρίων, οι οποίες πτώχευσαν τη χώρα.

 Με αυτά τα δεδομένα, ιδεολογία και διαφορετικά προγράμματα δεν κυκλοφορούν… Όλοι είναι ένθερμοι κήρυκες της ανάπτυξης επί χάρτου. Πανέτοιμοι για προεκλογική αγωνιστικότητα και (σύμφωνα με την μέχρι σήμερα εμπειρία) μετεκλογική αδράνεια και αναποτελεσματικότητα για ποικίλους λόγους. 

Έχουμε όμως και μια περιέργεια: να δούμε το «στρατό» και τους αξιωματικούς της κάθε παράταξης, να δούμε τις «ανακυκλώσεις» στελεχών, τις μεταπηδήσεις, τις διασπάσεις και συνενώσεις, όλο το μίξερ της… ανάπτυξης. Να ακούσουμε και πάλι τα περί «ανανέωσης», το σύνθημα «τόπο στα νιάτα», και τα  «οράματα» του κάθε αρχηγού να τα γράφει «πάνω στην άμμο την ξανθή».

Θα πείσουν τον κόσμο και να τον αποτρέψουν από το «λευκό»; 6 υποψήφιοι, 6 ερωτηματικά και ο κόσμος μέχρι στιγμής απαθής απαξιώνει την πολιτική τ6ης κεντρικής σκηνής αλλά και της τοπικής σκηνής, που ξεχωρίζει για τα παρασκήνιά της, τις δοσοληψίες και τα διπλά παιχνίδια πίσω από τις κουρτίνες. Οι αρχηγοί περνάνε δύσκολα γιατί «παίζουν» με όλους.