της Τελένδου και έμεινε εκεί από το πρωί έως (τουλάχιστον) το μεσημέρι, της Κυριακής, 17.5.15.

Στο λιμανάκι του νησιού ήταν, βέβαια, αδύνατο να πλησιάσει.  Το μέγεθος του πλοίου έκανε δυο φορές το λιμάνι-καταφύγιο για βάρκες και ψαράδικα. Αλλά και σε προβλήτα ήταν αδύνατο να δέσει, γιατί αυτές είναι κατασκευασμένες να εξυπηρετούν τα καΐκια του νησιού και τα μικρά τουριστικά πλοιάρια που συνδέουν τη νησίδα με τις απέναντι ακτές της Καλύμνου, κυρίως με τις Μυρτιές (απόσταση 800 μέτρων, ταξίδι 3΄λεπτών για τα ταχύπλοα της γραμμής).

Έτσι, το κρουαζιερόπλοιο έριξε άγκυρα αρόδο και κατέβασε τον καταπέλτη της πρύμνης, απ’ όπου έπεφταν στη θάλασσα πλοιάρια και κανό. 

Δεν ξέρουμε κατά πόσο οι τουρίστες αυτού του πλοίου χρειάστηκαν τις υπηρεσίες και την αγορά της Καλύμνου ή της Τελένδου.

(Και κάτι άλλο σε παρένθεση: Η Κάλυμνος εξασφαλίζει κάθε χρόνο άδεια ώστε το λιμάνι της Πόθια να λειτουργεί ως λιμάνι εισόδου-εξόδου.  Εξαιρούνται και δεν έχουν ανάγκη από άδεια… τα λιμάνια: Μυρτιών, Αργινωντών, Εμποριού, Παλιονήσου (άμα λάχει… και Συκάτης), Βαθύ, Βλυχαδιών, πιθανόν και Θερμοπηγών, Τελένδου, Ψερίμου κ.λπ. κ.λπ. Η εξώπορτα να ‘ναι κλειστή με διπλό λουκέτο, κι ας είναι γκρεμισμένοι οι τοίχοι του κτήματος…)