στην αυλή της Παναγιάς του Χωριού, το βράδυ της 14.5.14.

Οργανωτικά η συγκέντρωση ήταν καλά στημένη. Απλωμένες οι καρέκλες με σχεδιασμό που έδειχνε προετοιμασία για πολύ κόσμο, και ποικίλη μουσική κατά τη διάρκεια της αναμονής μέχρι την ώρα της ομιλίας. Η υποδοχή του κ. Διακομιχάλη στο χώρο της συγκέντρωσης έγινε υπό τις εκκωφαντικές εκρήξεις των δυναμιτών που έριχναν από το Κάστρο (ένας του κ. Διακομιχάλη δίπλα μου έλεγε «θα πέσουν 15 κομμάτια») και με το πανηγυρικό χτύπημα της καμπάνας.   

Ο όγκος της συγκέντρωσης ήταν καλός αλλά όχι εντυπωσιακός. Για να μιλήσουμε συγκριτικά, η συγκέντρωση του κ. Διακομιχάλη δεν «έπιανε» τη συγκέντρωση του κ. Γ. Μαστροκούκου (στο ρεπορτάζ για τη συγκέντρωση του κ. Μαστροκούκου πήραμε φωτο  από την ίδια ακριβώς οπτική γωνία). Αποκλείεται να ικανοποίησε τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τις απαιτήσεις του κ. Διακομιχάλη και των συνεργατών του. Προπάντων που έβλεπαν ότι οι  συγκεντρωθέντες ήταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία Ποθιανοί. Διαπιστώσαμε ότι οι Χωριανοί ήταν οι μεγάλοι απόντες. Προσέξαμε όλους τους συγκεντρωθέντες και είδαμε ότι οι Χωριανοί και οι Χωριανές έστειλαν μήνυμα με την απουσία τους.

Η ισχνότητα της συγκέντρωσης υποχρέωσε τους διοργανωτές και τον κ. δήμαρχο να καθυστερήσουν κατά 45’ , περίπου, λεπτά της ώρας.  Η συγκέντρωση του κ. Διακομιχάλη είχε οριστεί για τις 8μμ και του κ. Γ. Μαύρου στην πλατεία Χώρας, 100 μ. πιο κάτω, στις 8:30΄ (!).

Αυτός ανάγκασε και εμάς να παρακολουθήσουμε την αρχή της ομιλίας του Διακομιχάλη, μετά να τρέξουμε στη συγκέντρωση του κ. Μαύρου και ξανά να επιστρέψαμε στον κ. Διακομιχάλη, που τον φτάσαμε περί το τέλος της ομιλίας του. 

Στο ύφος και το περιεχόμενο του λόγου του ο κ. Διακομιχάλης  από την αρχή μέχρι το τέλος διατελούσε υπό το κράτος ανεξέλεγκτης ψυχολογικής φόρτισης και ήταν σφόδρα επιθετικός, κυρίως εναντίον του κ. Γ. Μαστροκούκου, σε επίπεδο πρωτοφανούς αγριότητας, ενώ και οι άλλοι αντίπαλοι υποψήφιοι δήμαρχοι δε γλίτωσαν από τα βόλια του, ακόμη και αυτός ο πρώην δήμαρχος κ. Γ. Ρούσσος. Αναφέρουμε τα «εντυπωσιακά» που ακούσαμε:

1.  «Στο χώρο αυτό της Παναγιάς έχω ζήσει μεγάλες στιγμές πολιτικού μεγαλείου».

2.  «Είμαι η συνέχεια των δημάρχων Παπαμιχαήλ και Ζαΐρη».

3.  «Οκτώ χρόνια ο Ρούσσος δεν έκανε τίποτα στο Χωριό. Δεν έβαλε τη μια πέτρα πάνω στην άλλη».

4.   «Επί της δημαρχίας του Ρούσσου φούντωσαν τα ναρκωτικά στο Χωριό».

5.  «Ο κ. Μαστροκούκος να δώσει στη δημοσιότητα τις καταθέσεις του στην Τράπεζα, για να δει ο κόσμος πόσα έχει».

6.  «Ο κ. Μαστροκούκος πήρε Απολυτήριο με Άριστα, ύστερα από αναβαθμολόγηση».

7.  «Οι αντίπαλοί μου πηγαίνουν μπροστά στον καθρέφτη του σπιτιού τους (σ.σ. εννοείται, της κρεβατοκάμαρης) και προβάρουν τα κοστούμια τους, για να δουν αν θα είναι ωραίοι  σαν δήμαρχοι».

8.  «Οι γυναίκες των αντιπάλων μου υποψηφίων δημάρχων αγοράζουν φορέματα, που να ταιριάζουν σε δημαρχίνα».

9.  «Εγώ κατάγομαι από φτωχή οικογένεια, οικοδόμων, ξέρω από φτώχεια και ντύνομαι  απλά. Με τα ρούχα που φοράω έξω, με αυτά κάθομαι στο σπίτι (σ.σ. απορία: με το κοστούμι;).

 10.  «Εξετάζω με τους συνεργάτες μου το θέμα να δώσουμε «Κάρτα Υγείας» στους φτωχούς του νησιού, που μ’ αυτήν θα πηγαίνουν στα νοσοκομεία, ακόμη και του εξωτερικού. Υπάρχουν διαφωνίες στην παράταξή μου πάνω στο θέμα αυτό, αλλά εγώ πήρα επάνω μου την ευθύνη. Εξετάζω με τους συνεργάτες μου τη δυνατότητα αυτή.  

Άξιο αναφοράς είναι ότι σε όλα τα πιο πάνω (περισσότερο μετά τα σημεία 1 &2) άλλοι φίλοι του κ. Διακομιχάλη χειροκροτούσαν με θέρμη και κουνούσαν το κεφάλι με θαυμασμό, ενώ άλλοι ήσαν τυπικοί και με έκφραση περίσκεψης. Το ίδιο κι εμείς…