Κανείς μέσα σ’ αυτήν την αίθουσα δεν είναι πιο πατριώτης από τον άλλους.
Κανείς μέσα σ’ αύτη την αίθουσα δεν είναι πιο Καλύμνιος από τους άλλους.
Όμως, επιτρέψτε αγαπητοί συνάδελφοι, και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, όταν πω ότι, για κάποιους εδώ μέσα η Χώρα αποτελεί κάτι ξεχωριστό, κάτι το μοναδικό, ένα κομμάτι της ζωής τους.
Αναφέρομαι φυσικά στους Χωριανούς Δημοτικούς Συμβούλους, στο Χατζηδάκη το Θέμελη, το Γιάννη το Γαλουζή, το Μιχάλη το Λελέκη, στο Γιάννη το Μαστροκούκο και σε μένα.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Χώρα, τέλειωσα το δημοτικό σχολείο της Παναγιάς, παντρεύτηκα στην Παναγιά, και νοιώθω ότι κατοικώ στο Χωριό ακόμα και εάν το σπίτι μου είναι στο Πάνορμο. Δεν περνά μέρα που να μην περάσω από το Χωριό.
Δυστυχώς για εμένα, η δημοσιοποίηση της είδησης για το ΦΕΚ της 28/12/12 με βρήκε να διαβάζω για μια ακόμα φορά το βιβλίο του Σακελλάρη Τρικοίλη «Νεώτερη Ιστορία της Καλύμνου Κοινωνική Διαστρωμάτωση» με ένα καταπληκτικό κεφάλαιο που αναφέρεται στο κάστρο της Χώρας. Ένοιωσα όμως τόσο έντονα την ανάγκη να διαβάσω πράγματα για το Χωριό που συνέχισα με το υπέροχο βιβλίο του γυμνασιάρχη μας, του Γιώργου του Χατζηθεοδώρου «Στην Κάλυμνο του μεσοπόλεμου» με αναμνήσεις και παραδόσεις της Χώρας. Προχθές το βραδύ όμως ξανάπιασα πάλι στα χέρια μου ένα άλλο βιβλίο σχετικό με τη Χώρα. Αυτό του αείμνηστου παπά μας, του παπά Χαραμαντά «Χώρα η πρώτη πρωτεύουσα της νήσου Καλύμνου».
Υπέροχα βιβλία που ύμνησαν την Χώρα και κατέγραψαν την ιστορία του τόπου μας. Βιβλία που ζωντανεύουν για μας τους νεώτερους, παραστάσεις, εικόνες, και χαρακτήρες του Χωριού, μιας εποχής που μπορεί να μην την ζήσαμε, άλλα την νοιώθουμε δίκη μας.
Τα λέω όλα αυτά, όχι για κανένα άλλο λόγο, άλλα για να σας δικαιολογήσω την όποια συναισθηματική φόρτιση, γίνει διακριτή στα λόγια μου.
Παρόλα ταύτα όμως, επειδή το θέμα της σημερινής μας συνεδρίασης είναι άκρως σοβαρό, δεν θα ήθελα να πάρω απόφαση συνυφασμένη με το συναίσθημα. Θεωρώ ότι, σε τέτοιες συζητήσεις αυτό που πρέπει να κυριαρχεί είναι η λογική και μόνο η λογική.
Θα επιδιώξω λοιπόν όλη αύτη την συναισθηματική φόρτιση να τη κρύψω κάπου σε μια άκρη του μυαλού μου, ούτως ώστε η λογική να καταλάβει την κυρίαρχη θέση που χρειάζεται. Για να γίνει όμως αυτό εφικτό θα χρειαστώ την βοήθεια σας κ. Δήμαρχε και αυτή δεν είναι άλλη από κάποιες λογικές απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα που μου έχουν δημιουργηθεί όλο αυτό το καιρό.
Εάν μου επιτρέπετε λοιπόν,
1) Μάρτιος του 2011, με δυο δημοτικά συμβούλια να ταλανίζουν το νησί, να διαχωρίζουν το λαό στα δυο και τους δημοτικούς συμβούλους εν είδει ανωτάτων δικαστών να παίρνουν θέση, ναι η όχι στο Λαφάσι ως αυτόνομος οικισμός. Μια συγκλονιστική υπόθεση με οδυνηρά όπως αποδείχτηκε αποτελέσματα για το νησί μας. Αναρωτηθήκατε ποτέ μετά τη λήψη και παράδοση αυτών των αποφάσεων που βρίσκεται αυτή η υπόθεση, τι γίνεται σε πιο στάδιο βρίσκεται?
2) Μάιος του 2011, όλοι μας γνωρίζαμε για την απογραφή της Χώρας μας και κατά συνέπεια για την απογραφή του νησιού μας. Το ερώτημα εδώ είναι, εάν έγινε κάποια σύσκεψη της Δημαρχιακής Επιτροπής για να μελετήσει τα όποια πιθανά αποτελέσματα της απογράφης και καλά και κακά. Γιατί όπως αποδείχτηκε, οι απογραφές φέρνουν και καλά και κακά μαντάτα. Πχ μέσα στα πιθανά κακά που θα μπορούσαν να έρθουν είχατε συμπεριλάβει και το αποτέλεσμα του Πανόρμου? Είχατε σκεφτεί ότι κατά πασά πιθανότητα ο Πάνορμος θα έβγαινε πάνω από 2.000 κατοίκους και θα έχανε το ασφαλιστικό ευεργέτημα που είχε?
3) Ιούνιος του 2011, γνωρίζαμε ότι η τελική απόφαση για τους οικισμούς του νησιού μας θα περνούσε από το γραφείο του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, του κ. Χατζημιχάλη. Έγινε καμιά προσπάθεια επαφής μαζί του για να ενημερωθεί ο Γενικός για την απόφαση του δημοτικού μας συμβουλίου, ούτος ώστε να δικαιολογήσουμε και την προσθήκη του νέου οικισμού ?
4) Έρχομαι στο κοντινό παρελθόν το πριν από 20 περίπου ημέρες, όταν μάθαμε το δυσάρεστο γεγονός από τον αρχηγό της ελάσσονος αντιπολίτευσης το κ. Γαλουζή. Προγραμματίσατε συμβούλιο το οποίο και αναβάλατε, με το αιτιολογικό ότι δεν είχατε στοιχεία και εάν είναι έτσι, γιατί λοιπόν το εξαγγείλατε ? Μήπως τότε θα έπρεπε να γίνει το δημοτικό συμβούλιο έστω και χωρίς στοιχεία, η αλήθεια πάντα είναι προτιμότερη και μπορεί να σταθεί χωρίς στοιχεία.
5) Γιατί στην πρώτη σας συνέντευξη δώσατε την εντύπωση στο λαό ότι ορθώς ενέργησε η ΕΛ. ΣΤΑΤ, με το αιτιολογικό ότι η Χώρα έχει ενωθεί με την Πόθια? Προτείνατε τότε την πρόσληψη τοπογράφου για την δημιουργία τοπογραφικού για να δούμε εάν έχει δίκιο η ΕΛ. ΣΤΑΤ. Εάν όχι να ζητήσουμε την καταγραφή με διπλή πλέον ονομασία Κάλυμνος (Πόθια - Χώρα).
6) Τι σας έκανε να αλλάξετε πλέον στάση τώρα και να καταφέρεστε ανοικτά κατά της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για αυτήν την ιστορική παραχάραξη και να ζητάτε την συνεργασία με διακεκριμένους συνταγματολόγους. Όλα αυτά δεν φανερώνουν μια παλινδρόμηση θέσεων που δεν βοηθούν στην ευτυχή κατάληξη της υπόθεσης?
Αυτά είναι τα ερωτήματα που μου γεννηθήκαν όλο αυτό το καιρό και ο μόνος αρμόδιος για να δώσει απαντήσεις είναι ο κ. Δήμαρχος. Επισημαίνοντας πάντα ότι, η αλήθεια δεν χρειάζεται δεκανίκια για να σταθεί , στέκει από μονή της και προσφέρει φως και λύσεις σε όλα τα προβλήματα.
Κλείνοντας αγαπητοί συνάδελφοι θα ήθελα να πω ένα πράγμα.
Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει όλους μας πρωτίστως, είναι η επαναφορά στην προτέρα κατάσταση, η Χώρα να είναι Χώρα και η Πόθια να είναι Πόθια.
Σε δεύτερο βέβαια επίπεδο, εάν υπάρχουν ένοχοι, που άθελα τους η ηθελημένα, παραχάραξαν και διαγράψαν με μια μονοκοντυλιά, ιστορία δέκα αιώνων, να βρεθούν και να υποστούν ότι προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις.
* Δυστυχώς για εμένα, την ώρα διεξαγωγής του συμβουλίου, βρισκόταν σε παράλληλη εξέλιξη και το ετήσιο φορολογικό σεμινάριο των φοροτεχνικών με 7 προσκεκλημένους από Αθήνα, Ρόδο και Κω. Η παρουσία μου, με την ιδιότητα του πρόεδρου των φοροτεχνικών, ήταν επιβεβλημένη.
(σ.σ. δημ. σ/λιο 2.2.2013, στην αίθουσα τελετών Παναγίας Κεχαριτωμένης, με θέμα την αποκατάσταση του ονόματος της Χώρας)
