Το θέμα συζήτησης για το χώρο έκτακτης συνεδρίασης του δημ. σ/λίου στη Χώρα (στην αίθουσα τελετών-μνημοσύνων του Παναγίας, πρώην ελαιοτριβείο Αγ. Θεολόγου Πάτμου) αντιμετωπίστηκε ως επικοινωνιακό τέχνασμα της δημοτικής Αρχής. Έτσι, ο τόπος διεξαγωγής της συνεδρίασης δεν ήταν για τις αντιπολιτεύσεις το μείζον θέμα, αλλά η ουσία του προβλήματος: η διαγραφή της Χώρας από το χάρτη.
Γι’ αυτό και δεν αντιπολιτεύτηκαν τη σύγκληση του δημ. σ/λίου, παρ’ όλο που τόνισαν ότι είναι υποχρέωση της δημ. Αρχής να αποκαταστήσει άμεσα την ονομασία της Χώρας και ότι κάτι τέτοιο δεν χρειαζόταν καν συνεδρίαση δημ. σ/λίου. Μάλιστα ο επικεφαλής της ελ. αντ/τευσης, κ. Ιω. Γαλουζής, πρότεινε να αποφασίσουν εδώ και τώρα επί της ουσίας του προβλήματος.
Εκείνο όμως που εξαγρίωσε όλη την αντιπολίτευση ήταν η δημόσια άρνηση του δημάρχου να δώσει στην αντ/τευση τα έγγραφα που ζήτησαν: αυτά που έστειλε ο κ. δήμαρχος στην ΕΛΣΤΑΤ. Ο κ. δήμαρχος αρνήθηκε και πάλι επικαλούμενος σοβαρούς λόγους που του επιβάλλουν, κατά την κρίση του, να κρατήσει «μυστικά» τα έγγραφα αυτά και να τα δώσει στις αντιπολιτεύσεις την ημέρα και την ώρα της συνεδρίασης του δημ. σ/λίου, το βράδυ του προσεχούς Σαββάτου, 2.2.13, στις 11π.μ. Ο αντ/δρος του δημ. σ/λίου κ. Σ. Ζερβός (δ.σ. της αξ. αντ/τευσης) χαρακτήρισε "πραξικόπημα" αυτή την τακτικη του κ. δημάρχου και "φασιστική συμπεριφορά". Το αποτέλεσμα της επίμονης άρνησης του κ. δημάρχου ήταν να εξαγριωθούν οι αντιπολιτεύσεις και να ανεβαίνουν, κατά κύματα, οι τόνοι των αντιπαραθέσεων στο κόκκινο.
Ξεπέρασαν και πάλι κάθε όριο οι κραυγές και οι «αβροφροσύνες» κάθε μορφής και ποιότητας κατά προσώπων και κατά οικογενειών, που (σύμφωνα με τα υπονοούμενα του δημάρχου) μειοδότησαν εθνικά κατά την ιταλική κατοχή στα Δωδεκάνησα (1912-1943) και επικρέμεται ακόμη και σήμερα γι’ αυτούς η απειλή δημοσίευσης ντοκουμέντων.
Η διεξαγωγή (όχι συνεδρίαση) του «δραματικού συμβουλίου» έκλεισε με την προειδοποίηση των δύο αντιπολιτεύσεων ότι, αν ο κ. δήμαρχος δεν τους δώσει τα αιτούμενα έγγραφα πριν τη συνεδρίαση του δημ. σ/λίου (2.2.13 - 11π.μ.), ώστε να τα μελετήσουν και, συνεπώς, προσέλθουν προετοιμασμένοι για παρατηρήσεις, δεν θα συμμετάσχουν στο συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο - το οποίο προβλέπεται να μετατραπεί και αυτό σε «δραματικό συμβούλιο».
Ο κύριος Διακομιχάλης δεν μπορεί να φανεί πειστικός στα μάτια της αξ. αντ/τευσης και των Καλύμνιων γιατί, πιεζόμενος από τα γεγονότα είχε τις παρακάτω κυλιόμενες θέσεις και έπεφτε από λάθος σε λάθος.
Οι 7 κυλιόμενες μετα - θέσεις
- 1) «Εφαρμόστηκε ο νόμος» ήταν η πρώτη απάντηση της δημ. Αρχής. ( Άφηνε δηλαδή το υπονοούμενο το: «τι να κάνουμε;»)
- 2) «Για το Λαφάσι δε μιλάνε οι αντιπολιτεύσεις, έβαλαν φερμουάρ», πρόβαλλε ως ισχυρό επιχείρημα ο κ. δήμαρχος (μεταθέτοντας ο κ. δήμαρχος το θέμα από τη Χώρα στο Λαφάσι και στην επιχείρηση των αδελφών Ψαρομπά!)
- 3) «Θα μετρήσουμε την απόσταση των δύο οικισμών και θα συντάξουμε τοπογραφικό, ήταν η επόμενη «γραμμή» που χάραξε. (Τι άλλο να του πούνε οι μετρήσεις, ήλπιζε πιθανόν…, από το «θα δούμε… αν πρέπει να είναι αυτοτελής οικισμός, θα το δούμε». Και επέμενε στην απόσταση των 200μ. από οικισμό σε οικισμό, ενώ αυτός ο όρος δεν αφορούσε τους ήδη υπάρχοντες οικισμούς, αλλά τους νέους - το Χωριό, πόλη 1000 ετών).
- 4) «Θα προτείνουμε ως ονομασία: «Οικισμός Πόθια – Χώρα», ήταν η «έμπνευση» για τη λύση του προβλήματος (Αγώνας να «σωθεί» η απορρόφηση της Χώρας από την Πόθια).
- 5) «Συζητάμε με συνταγματολόγους», ήταν η επόμενη απάντηση του κ. δημάρχου για να αποδείξει ότι εξετάζει το θέμα «επιστημονικά»… (Τι να του πουν οι συνταγματολόγοι; Ποιο άρθρο του Συντάγματος καταπατήθηκε;)
- 6) «Μπορεί να έγινε λάθος», ήταν η πρώτη υποχώρηση του κ. δημάρχου. (Αν είχε σωστή στρατηγική, θα έπρεπε μόλις «έσκασε» το θέμα, να το έλεγε εξαρχής).
- 7) «Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί» κατέληξε η δημ. Αρχή μετά από περιπέτεια δύο και πλέον εβδομάδων. (Πώς να είναι αξιόπιστος ο κ. δήμαρχος μετά οπό τέτοια περιπέτεια;)
*
Η επιμονή του κ. δημάρχου να μην αποκαλύψει το… εθνικό μυστικό που συνδέεται με τη διαγραφή της Χώρας από το χάρτη και ο ισχυρισμός του ότι δεν μπορεί να αποκαλύψει τώρα αυτό το μυστικό, αλλά θα μπορεί άνετα μετά από τέσσερις ημέρες(!), μας προκάλεσε διάθεση για καλοπροαίρετο χιούμορ. Γι’ αυτό το λόγο αφιερώνουμε και στις δύο αντιπολιτεύσεις, που επιμένουν να αποκαλυφθεί το μυστικό) το άσμα της εθνικής ημών αοιδού Νάνας Μούσχουρη: «Στο Χωριό Υμηττό (ή στον Υμηττό) / υπάρχει κάποιο μυστικό / και είναι πώς να σας το πω / πολύ μπλεγμένο ομολογώ … ».
