«Γιατή σε μίαν κατέφθηνσιν τοσούτον διαπσεφθήσαν
ση επιμένης να κητάς με μίαν τόσην λήσαν;» (Μποστ)
Ο αρχηγος ανάβει τη φωτιά, χτυπάει το ταμ ταμ και μαζεύει γύρω του όλη τη φυλή για οργιακό χορό με πολεμικές κραυγές…
Κάθε δήμαρχος έχει τα όρια του. Αν από εγωισμό ή άγνοια τα υπερβεί, ή θα κλατάρει ή θα ρολάρει…
Εκείνος «μεταμεληθείς… απήγξατο»
ΟΙ ΕΝΟΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ πολιτικοποίησαν φέτος τον Ιούδα - που κάθε χρόνο κρεμάνε και τον καίνε, για να ξεθυμάνουν.
Ξελογιάστρα και μάγισσα η Εξουσία. Με την πανουργία και τα βότανά της καταστρέφει και… τα πιο καλά παιδιά.
Δεν μιλάμε για κατάρα μόνο της Δημαρχίας Καλύμνου αλλά κάθε εξουσίας σε κάθε εποχή. Μόνο που η κατάρα, για την ελληνική πνευματική παράδοση, προκαλείται από τους ίδιους τους άρχοντες εις βάρος τους.
(Από το βιβλίο «Νεότερη Ιστορία της Καλύμνου», Σακ. Ν. Τρικοίλης)
Οι νεοι με το απλανές και μετέωρο βλέμμα είναι η εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας μας, που ταξιδεύει μακάρια μες στην αφασία της!
Στην Κάλυμνο θα ιδρυθεί «Κέντρο Πρόληψης» (Κ.Π.) ως παράρτημα του ΟΚΑΝΑ της Κω, μέχρι να «ωριμάσει» και η ίδρυση ΟΚΑΝΑ στην Κάλυμνο.
Διαβάστε το απόσπασμα της είδησης που πήραμε (15.2.11) από το in.gr Στο εδώλιο ο Μπερλουσκόνι για το σκάνδαλο «Ρούμπιγκεϊτ»
Ορνεα και τι όρνεα! Τετραπέρατα στο στήσιμο της φωλιάς τους! Οσα απ’ αυτά έζησαν προηγούμενη ζωή, ήταν πολιτικοί.
Η αφαλάτωση πήρε πολλή αρμύρα E την πήρε ο διάλογος στο δημ. σ/λιο E έγιναν βίδες οι «αιώνιοι» Διακό-Ρουσσό E ντέρμπι, μπάχαλο E «πουλημένος» ο διαιτητής E «σφύριζε» μόνο φάλτσα κι έβγαζε κάρτες στο Ρουσσό E το νερό της αφαλατώ- έγινε γλυφό.
Ο οστρακισμος, όπως και η εξορία, ήταν στην αρχαιότητα μέτρα προστασίας της δημοκρατίας από τους πολιτικούς, Ο πολιτικος που, εξαιτίας του κύρους, της δύναμης του κ.α., κρινόταν επικίνδυνος για εγκαθίδρυση τυραννίας, ψηφιζόταν (με όστρακα) για 10ετή απομάκρυνση από την Αθήνα.
Και αν κατηγορούνταν για κατάχρηση ή άλλη βλάβη της Πόλης, η ποινή ήταν εξορία («φυγή») και δήμευση της περιουσίας του.
Δεν ειναι κάτι καινούριο στην Κάλυμνο… Παλιό το «άθλημα» αυτό: Κουκουλοφόροι δημοσιογραφούν και πολιτεύονται. Σε ΜΜΕ, σε εφημερίδες και σε ηλεκτρονικές σελίδες, «ξεφορτώνουν» κείμενα ανυπόγραφα, για να χλευάσουν τον ένα και τον άλλο με μπαγιάτικες «καλυμνιακές εξυπνάδες».
Αν ειχαμε δικτατορία (με νόμιμες… ηλεκτρονικές σελίδες), οι κουκουλοφόροι θα το έπαιζαν και «Αντιστασιακοί». Τώρα, σε καθεστώς δημοκρατίας, τι ακριβώς παίζουν…;
Δεν ειναι κι ασχημα, συμπεθεριάσανε εις τριπλούν η πράσινη φυλή με τη γαλάζια φυλή, με πολιτικούς γάμους και πολιτικά όνειρα.
Αν δε μοιαζαμε, δε θα συμπεθεριαζαμε, λέει ο σοφός λαός, αλλά εδώ σφάλλει: Ο γάμος για την εξουσία δεν απαιτεί το ίδιο χρώμα, θέλει ίδιο χνότο, γιατί «χτυπάει» προίκα.
Ποιοι εχουν μεγαλυτερο πρόβλημα, οι ελλιπείς δημοσιογράφοι ή οι υποκριτές και αλλήθωροι αξιολογητές δημοσιογράφων;
Ειναι πραγματι αναρχο το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Ο καθένας μπορεί να χριστεί αποβραδίς δημοσιογράφος και το πρωί να βγει στο κουρμπέτι επιθετικός και άνετος.
Στο Γολγοθά μαζί με το Χριστό κρεμάστηκαν δύο ληστές. Ο ένας μετανόησε και ζήτησε σωτηρία από τον Ιησού.
Ο άλλος όχι… Ακόμη και οι ληστές έχουνε ευαισθησίες και αναλαμπές ηθικής συνείδησης. Πέφτουν σε βαθιά ύπνωση αμοραλισμού, αλλά κάποια στιγμή ξυπνάνε δείχνουν μετάνοια. Είναι όμως και κάποιοι άλλοι που κατεβαίνουν απ’ το Σταυρό με πολιτικό μέσο και επανέρχονται πιο επιθετικοί.
- Έναρξη
- Προηγούμενο
- 1
- 2
- Επόμενο
- Τέλος