Δε χρειαζόταν και μαντικές ικανότητες για να είναι κανείς βέβαιος ότι  παράταξη του κ. Γιώργου Ρούσσου, θα έμπαινε σε περιδίνηση και σε κρίση συνοχής μετά την παραίτηση του αρχηγού της.

Η δήλωση Ρούσσου

Αυτό τώρα όμως το επιβεβαίωσε ο κ. Ρούσσος στην προσπάθεια του να πείσει τους τηλεθεατές του  ΑΙΓΑΙΟ TV (σε τηλεφωνική του παρέμβαση, στις 19.9.12) ότι στην παράταξη όλα εξελίσσονται ομαλά και έφθασαν στο τέλος.

Ο κ. Ρούσσος, μετά από διαβουλεύσεις  τρεισήμισι μηνών δήλωσε  ότι βρήκανε την οριστική λύση, αλλά δεν ήταν ακόμη ανακοινώσιμη. Έμεναν, όπως είπε, κάποιες τυπικές διαδικασίες για να επισημοποιηθεί η απόφαση.

Έτοιμη η λύση αλλά χρειάζεται ακόμη μέρες για να ανακοινωθεί; Ποιος μπορεί να πιστέψει αυτή τη δήλωση όσο κι αν σέβεται και εκτιμά τον τέως δήμαρχο; Μια ειλημμένη απόφαση για την αρχηγία της παράταξης, που «μαγειρευότανε» μήνες, τώρα  θέλει και κάποιες μέρες ακόμη για να «σερβιριστεί» στον «κυρίαρχο λαό»; Μόνο τα δικαστήρια θέλουν μέρες και μήνες για να καθαρογράψουν την απόφαση τους.

Ωδίνες  3 ½ μηνών

Τους πόνους της γέννας, τις ωδίνες, για την ανάδειξη του νέου αρχηγού τις πρόβλεψε ο κ. Ρούσσος όταν στις 5/6/12 ανακοίνωνε την απόφαση του να μην ξανακατέβει δήμαρχος. Μπορεί να μίλησε εισαγωγικά για την αγάπη που δένει τα μέλη της παράταξης, αλλά εξέφρασε χωρίς να το θέλει και τον κρυφό του φόβο με τις φράσεις (1) «η παράταξη θα προσπαθήσει να εκλέξει το διάδοχο» στην αρχηγία, (2) υπάρχουν «πολλές δυνατότητες και λύσεις», (3) θα γίνουν «οι απαραίτητες διαβουλεύσεις για τη διαδοχή». Δεν περίμενε όμως ότι οι περιβόητες «διαβουλεύσεις», με διάφορα προσχήματα, θα σέρνονταν επί τρεισήμισι μήνες (5/6 - 19/9).

Αλλά και μετά τις ωδίνες 3 ½ μηνών, φυσιολογική γέννα δε θα προκύψει. Πάλι με «καισαρική τομή» θα δώσει τη λύση ο κ. Ρούσσος ως μαιευτήρας-αρχηγός.

«Παιχνίδι» σε εξέλιξη

Οι τελευταίες πληροφορίες φέρουν σε εξέλιξη τις εξής διαδικασίες: Από τους αρχικά δύο υποψηφίους, τον κ. Μιχ. Μπούκη και τον κ. Γιάννη Μαστροκούκο, παραιτήθηκε ο πρώτος, λόγω των πολλών επαγγελματικών του υποχρεώσεων, όπως είπε (οι λόγοι προφανώς είναι άλλοι, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο στο εν εξελίξει πολιτικό πρόβλημα). Όμως το ενδιαφέρον και σοβαρό θέμα είναι ότι οι υποψήφιοι έγιναν και πάλι δύο με την υποψηφιότητα του κ. Γεω. Μαύρου, ο οποίος είχε αποσύρει την υποψηφιότητα του, αλλά τώρα, μετά την αποχή του κ. Μπούκη, την αναθερμαίνει.

Πού θα πάει το πράγμα; Άγνωστο. «Το «παιχνίδι» είναι σε συνεχή εξέλιξη και αλλεπάλληλες μεταπτώσεις απ’ το παγωμένο στο καυτό ντους.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ενότητα ούτε ήταν δεδομένη, ούτε και τώρα είναι δυνατή. Η υποψηφιότητα Γεω. Μαύρου λέει πολλά, καθώς είχε υποχωρήσει και τώρα αναδύθηκε ξανά μετά την παραίτηση Μπούκη. Επομένως, η υποψηφιότητα Μαύρου, αν δεν είναι προϊόν των «διαβουλεύσεων», λογικά πρέπει να βάλει την παράταξη από την αρχή στις διαβουλεύσεις. Επειδή όμως τα περιθώρια χρόνου εξαντλήθηκαν και ο κόσμος άρχισε να αδιαφορεί για την περιπέτεια της «γέννας» του νέου αρχηγού, ο κ. Ρούσσος θα καταφύγει, υποχρεωτικά στην «καισαρική τομή» και ό,τι βγει…

Επίπλαστη ενότητα ή «ελεγχόμενη κατεδάφιση»;

Ο κ. Ρούσσος θα καταφέρει να κρατήσει ενωμένη την παράταξη; Μάλλον όχι… Εργάζεται μεθοδικά και προσεκτικά προς αυτή την κατεύθυνση; Άγνωστο. Αλλά δεν είναι και η πιο εύκολη δουλειά που θα μπορούσε να κάνει.

Μετά την αποχώρηση του η παράταξη που ο ίδιος ίδρυσε θα οδεύσει νομοτελειακά προς τη διάσπαση ή και τη διάλυση ακόμη. Γι’ αυτό και καλείται να αποφασίσει ποιο από τα δύο κακά είναι «βέλτιστο», το πιο ωφέλιμο: Να κρατήσει την ενότητα της παράταξης με νύχια και με δόντια ή να βαρέσει «ελεγχόμενη κατεδάφιση»;

Η πρώτη, η ενότητα συναλλαγής και αμοιβαίου συμφέροντος, θα είναι προϊόν παρασκηνίων και κρυφών «συμφωνητικών» για τη νομή της εξουσίας και της «μισθολογικής ουσίας» (βλέπε και παράταξη Διακομιχάλη). Η δεύτερη λύση, η «ελεγχόμενη κατεδάφιση» μπορεί να προκαλεί συναισθήματα λύπης, αλλά είναι πολύ καθαρή και,  θα λέγαμε, αρκετά θεαματική. Τα πάντα είναι θέμα δημόσιας διαχείρισης του θέματος και προβολής της θετικής εικόνας. Ένα πανηγυρικό δελτίο τύπου και μια προσεγμένη συνέντευξη σε όλα τα ΜΜΕ, θα μπορέσει να παρουσιάσει ακόμη και τη διάλυση της παράταξης ως πράξη ύψιστης πολιτικής ευθύνης. Αυτά σε επικοινωνιακό επίπεδο.

Δεν πρέπει όμως να χάνουμε την ουσία. Και η ουσία είναι ότι και στη μια λύση και στην άλλη ο ρόλος του κ. Ρούσσου και του πυρήνα των στενών συνεργατών του των «αδελφών» του θα είναι καθοριστικός. Όποιον υποψήφιο σιγοντάρουνε, αν σιγοντάρουνε, αυτός θα βγει μπροστά, γιατί θα ξεκινά με μια κρυφή «προίκα», που θα αποκαλυφθεί στην κάλπη.

Αλλά και εδώ ακόμη προβάλλει το ερώτημα: Αν θελήσει ο κ. Ρούσσος να «προικοδοτήσει» το νέο αρχηγό, θα τον ακολουθήσουν οι «αδερφοί» του; Μήπως το «τέλος εποχής», φέρνει και το τέλος των πολιτικών «αδελφών».