Η Αργώ της Καλύμνου - Καθημερινή ηλεκτρονική ενημέρωση για την Κάλυμνο και τα γύρω νησιά

Switch to desktop Register Login

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Αναζητώντας τις αιτίες της ήττας και τον διάδρομο εξόδου από την κρίση Κύριο

Από τις γειτονιές μέχρι τα κομματικά όργανα κι από τους απλούς ψηφοφόρους μέχρι τους επιστήμονες, επιχειρούμε να φωτίσουμε όψεις αυτής της ήττας, ώστε να ανιχνεύσουμε διαδρομές εξόδου από μια κρίση που απειλεί όχι μόνο την Αριστερά, αλλά την ίδια τη δημοκρατία.

Μία εβδομάδα μετά τον πολιτικό σεισμό που άλλαξε το πολιτικό σκηνικό, με συντριπτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας και κατάρρευση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, η συζήτηση για την επόμενη ημέρα της χώρας έχει φουντώσει και η ανησυχία για ενδεχόμενη διολίσθηση του πολιτικού συστήματος σε δημοκρατία του ενάμισι κόμματος έχει γενικευτεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να κάνει «άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά» και σε ελάχιστο χρόνο να ανασυνταχθεί και να δώσει την επόμενη μάχη, την κρισιμότερη ίσως της ώς τώρα διαδρομής του. Το κόμμα το ίδιο, τα μέλη κι οι φίλοι του, οι 1.184.415 ψηφοφόροι του, αναζητούν τις αιτίες αυτής της ήττας, οι οποίες, όσο πιο γρήγορα διαγνωστούν, θα οδηγήσουν σε ανάταξη και ανάκαμψη στις εκλογές του Ιουνίου. Από τις γειτονιές μέχρι τα κομματικά όργανα κι από τους απλούς ψηφοφόρους μέχρι τους επιστήμονες, επιχειρούμε να φωτίσουμε όψεις αυτής της ήττας, ώστε να ανιχνεύσουμε διαδρομές εξόδου από μια κρίση που απειλεί όχι μόνο την Αριστερά, αλλά την ίδια τη δημοκρατία.

«Φαίνεται σαν ένα μελίσσι που βουίζει και δεν μπορεί να συντονιστεί. Αντί να πηγαίνει στον δημόσιο διάλογο με τη δική του ατζέντα, τα στελέχη απολογούνταν για πράγματα που δεν όφειλαν να απολογούνται. Τώρα, σε ελάχιστο χρόνο, οφείλουν τα στελέχη να συνταχθούν σε μια γραμμή πίσω από τον πρόεδρο και να αναδείξουν τις προγραμματικές θέσεις αλλά και να δείξουν ότι το πρόγραμμα του κόμματος είναι ρεαλιστικό, εφικτό και υπέρ της κοινωνίας».

Η Σοφία είναι μια από τις πιο ψύχραιμες φωνές στην πιο δύσκολη ώρα του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο πριν από τα 40 της, η επιστημόνισσα που επέστρεψε στην Ελλάδα από το εξωτερικό εν μέσω κρίσης, για να προσφέρει στη χώρα, ψηφίζει συστηματικά ΣΥΡΙΖΑ και εξακολουθεί να στηρίζει το κόμμα και εν όψει της κάλπης του Ιουνίου. «Παρ' όλη την απογοήτευση, εξακολουθώ να το στηρίζω -δεν γίνεται να μην υπάρχει ένας ισχυρός πόλος που να υπερασπίζεται τη δημοκρατία, τα δημόσια αγαθά και να υλοποιεί μια ανάπτυξη προς όφελος των πολιτών».

Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πένθος και μάλιστα υποχρεωμένοι να το διαχειριστούν ταχύτατα. Το μέγεθος του σοκ που έχουν υποστεί είναι τεράστιο, όχι μόνο γιατί το κόμμα τους ηττήθηκε αλλά και γιατί ηττήθηκε συντριπτικά, με μια διαφορά που έβαψε μπλε τον χάρτη -πλην Ροδόπης. Ο αιφνιδιασμός ήταν τεράστιος, αφού οι ανοιχτές συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ παντού ήταν ογκωδέστατες, αλλά και γιατί πουθενά -ούτε στον πραγματικό ούτε στον ψηφιακό κόσμο- δεν εκδηλωνόταν αυτό το τεράστιο κύμα που έδωσε ηγεμονικά ποσοστά στη Νέα Δημοκρατία.

Ωστόσο, αυτές οι κατά γενική ομολογία «βουβές εκλογές» έφεραν μια ανατροπή, το μέγεθος της οποίας σοκάρει ακόμα και εξειδικευμένους επιστήμονες ή έμπειρους δημοσιογράφους. Τι κυοφορούνταν στην ελληνική κοινωνία, ώστε να κάνει μια τόσο θεαματική και επικίνδυνη (ακρο)δεξιά στροφή; Γιατί η Αριστερά δεν αρέσει πια; Γιατί οι νέοι και το πρεκαριάτο τής γύρισαν την πλάτη; Γιατί οι φτωχογειτονιές ψήφισαν Νέα Δημοκρατία;

«Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις, το ξέρουμε. Αλλά, τουλάχιστον, να τεθούν οι ερωτήσεις. Γιατί, αν μείνουμε μόνο στο γιατί καταποντίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, χάνουμε τις υπόλοιπες και μαζί τους τη μεγάλη εικόνα. Γιατί δεν μπήκε στη Βουλή το ΜέΡΑ25; Γιατί τόσο χαμηλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Γιατί ακόμα και το ΚΚΕ που ανέβηκε δεν έκανε άλμα; Γιατί ένα ρασοφόρο κόμμα φλερτάρει με τη Βουλή;» -η Ευαγγελία στα 70 της χρόνια έχει δει πολλά.

Δεν είναι από αυτούς που δεν παραδέχονται την ήττα και ποστάρουν Αναγνωστάκη στο διαδίκτυο -αντιθέτως, τη βλέπει και την τρομάζει. «Οχι για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τη χώρα που μεγαλώνουν τα εγγόνια μου. Η Αριστερά έχει ζήσει πολλές ήττες και τώρα οφείλει να σηκωθεί και να ανασκουμπωθεί. Αν ανοίξετε ωστόσο τον φακό, θα δείτε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι μόνο δικό μας πρόβλημα, δέστε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια σειρά από λάθη και οφείλουμε όλοι να τα δούμε, αλλά δεν γίνεται να αυτομαστιγωνόμαστε, παραβλέποντας τη μεγάλη εικόνα -κι αυτή είναι ζοφερή».

«Πονάει το μυαλό μου, δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα», μας λέει η Ελένη. Μητέρα δύο παιδιών, ιδιωτική υπάλληλος, όπως κι ο άντρας της -επιβιώνουν με δύο εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς. «Ζούμε σε άλλη χώρα; Μόνο τα δικά μας χρήματα τελειώνουν πριν βγει ο μήνας; Είναι όλοι τόσο άνετοι και τόσο πετυχημένοι; Εχουν βίλες στο Πέραμα και στο Κερατσίνι; Οι νέοι θέλουν ιδιωτικά πανεπιστήμια και μπάτσους στα δημόσια;

»Τώρα, στα του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι πρέπει να ψαχτεί ο Τσίπρας, για να δει γιατί υπάρχει από όλους όσοι έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ (κι είναι πολλοί όσοι δεν πήγαν στις κάλπες) τέτοιο μένος προσωπικά εναντίον του. Και θα πρέπει τα στελέχη να προσέχουν λίγο τις δηλώσεις τους, έτσι ώστε να μην υπάρχουν δεύτερες και τρίτες και τέταρτες ερμηνείες, γιατί τα ΜΜΕ τούς την έχουν στημένη από παντού να διαστρεβλώσουν τα λόγια τους και να τους κάνουν πρώτη είδηση επί μέρες».

Οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι -αυτοί που καλούνται και πάλι να δώσουν τη μάχη πόρτα πόρτα, άνθρωπο τον άνθρωπο εν όψει της δεύτερης κάλπης- βλέπουν τον αρχηγό τους να κανιβαλίζεται από τα ΜΜΕ, το κόμμα τους να λοιδορείται, το μιντιακό σύστημα συντεταγμένο να επιχειρεί να ισοπεδώσει το εγχείρημα που έγινε συνώνυμο της ελπίδας στα πιο σκοτεινά χρόνια της κρίσης, το καθεστώς της Δεξιάς να ενορχηστρώνει την αντεπίθεσή του ώστε «να τελειώνει με την Αριστερά». Σαν να μην τους έφταναν όλα αυτά, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους απογοητευμένους συντρόφους τους, που στον ψηφιακό καφενέ... βγάζουν διαβατήρια για να φύγουν από τη χώρα ή κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία που δεν τους ψήφισε ή βγάζουν εσωκομματικά μαχαίρια σε δημόσια θέα.

«Υπάρχει οδύνη, υπάρχει θυμός, υπάρχει φόβος, όλα ανθρώπινα και γι' αυτό δεν είναι ξένα, που έλεγε κι ο Μαρξ», μας λέει ο Στέλιος. «Ωστόσο, τώρα οφείλουμε να τιθασεύσουμε το συναίσθημα και να δούμε την επόμενη μάχη. Κάναμε αμέτρητα λάθη σε πολλά επίπεδα -και οργανωτικά και στρατηγικά και τακτικά και επικοινωνιακά, αλλά η κεντρική μας επιλογή, η στράτευσή μας στην Αριστερά δεν είναι λάθος.

»Είναι ακριβώς αυτό που είπε ο Λούλα κι έθεσε ο Τσίπρας ως δίλημμα στην κεντρική συγκέντρωση στο Σύνταγμα: θέλουμε να μας κυβερνά μια Αριστερά που κάνει ό,τι μπορεί (και κάνει και λάθη, θα πω εγώ) ή μια Δεξιά που κάνει ό,τι θέλει; Σ' αυτό δίλημμα πρέπει να καλέσουμε τους ανθρώπους να απαντήσουν τον Ιούνιο».

Ανασύνταξη εν κινήσει

Στις 26 Μαΐου του 2019, στις κάλπες των ευρωεκλογών κι έπειτα από 4 χρόνια διακυβέρνησης υπό τη μέγγενη των δανειστών, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει με σχεδόν 9,4 μονάδες διαφορά από τη Ν.Δ. Το σοκ είναι μεγάλο αφού βλέπει περίπου 600.000 ψηφοφόρους του να τον εγκαταλείπουν, όπως απόλυτος είναι και ο αιφνιδιασμός, αφού και τότε το επιτελείο τής Κουμουνδούρου δεν μπόρεσε έγκαιρα να «διαβάσει» τις κινήσεις της κοινωνίας. Ο χάρτης βάφεται σχεδόν ολόκληρος μπλε, ο διεθνής Τύπος κάνει λόγο για πολιτικό σεισμό και ο Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Το κομματικό αφήγημα που κυριάρχησε τότε ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέστη στρατηγική ήττα και ότι, παρά το αποτέλεσμα, εξακολουθούσε να παραμένει ο βασικός εκφραστής τού κεντροαριστερού χώρου. Ενάμιση μήνα αργότερα πραγματοποιούνται οι βουλευτικές εκλογές. Η Ν.Δ. τις κερδίζει με 39,8% έναντι 31,5% του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο στην Κουμουνδούρου επικρατεί μάλλον ανακούφιση αφού μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα το κόμμα κέρδισε 8 μονάδες σε σχέση με την κάλπη του Μαΐου - αυτή η ανακούφιση είναι ένα από τα ερμηνευτικά κλειδιά της συντριπτικής ήττας της 21ης Μαΐου του 2023.

Το βράδυ των εκλογών του 2019 ο Αλέξης Τσίπρας κάνει λόγο για «εντολή μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ από τον λαό» και για τη μετατροπή του «σ' ένα σύγχρονο και μαζικό, αριστερό, προοδευτικό κίνημα με βαθιές ρίζες και ισχυρούς δεσμούς με την κοινωνία. Αυτούς τους δεσμούς θα σφυρηλατήσουμε με την κοινωνία το επόμενο διάστημα».

Ακολούθησε ένα συνέδριο που ολοκλήρωνε τον μετασχηματισμό του κόμματος και το οποίο έφερε αλλαγές, όπως π.χ. την εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση. Το κόμμα μετράει πάνω από 170.000 εγγεγραμμένα μέλη, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας κυριαρχούσε με συντριπτικά ποσοστά στις εσωκομματικές εκλογές. «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ των 30.000 μελών του 2012 κέρδισε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ των 172.000 μελών θα είναι το πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές», έλεγε ο πρόεδρός του.

Η σαρωτική επικράτηση της Ν.Δ. ήταν οδυνηρό σοκ για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., κι αυτός ο απόλυτος αιφνιδιασμός για δεύτερη φορά λέει πολλά για το κόμμα, τη συγκρότηση και τη δομή του, τον τρόπο οργάνωσής του και αποτυπώνει το εύρος της απόστασης μεταξύ των κομματικών γραφείων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπου ο καθένας ζει στον δικό του μικρόκοσμο, με την κοινωνία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ίσως την πιο οδυνηρή ήττα του, αφού αυτή τη φορά δεν έχασε σε μια άνιση μάχη με υπέρτερες δυνάμεις, όπως το καλοκαίρι του 2015 που αναγκάστηκε σε συμβιβασμό με τους δανειστές μετά το δημοψήφισμα (κάτι που του αναγνώρισε ο λαός, ξαναψηφίζοντάς τον τον Σεπτέμβρη), ούτε τιμωρήθηκε για τα κυβερνητικά του πεπραγμένα, όπως το 2019. Αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη από τον ίδιο τον εαυτό του, αφού σε ένα εξαιρετικά δυσμενές για την κοινωνία οικονομικό περιβάλλον και απέναντι σε μια κυβέρνηση που κουρέλιασε το κράτος δικαίου και τα δικαιώματα των πολιτών, ηττήθηκε με τη δεύτερη μεγαλύτερη διαφορά που έχει καταγραφεί σε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση.

Την Πέμπτη ο πρόεδρος ενώπιον της Κεντρικής Επιτροπής ανέλαβε την ευθύνη της ήττας, κηρύσσοντας «τη λήξη του πένθους». Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε γενναία αυτοκριτική, όχι μόνο επειδή παραδέχθηκε ότι υπήρξε στρατηγική ήττα της απλής αναλογικής, αλλά και ταυτόχρονα «ήττα της στρατηγικής μας για την απλή αναλογική», όπως επίσης ομολόγησε ότι η Ν.Δ. κατάφερε να επιβάλει την ατζέντα της, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έστελνε «θολά» μηνύματα στην κοινωνία χωρίς να καταφέρει να την πείσει ότι αποτελεί μια σοβαρή, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τον πήχη ψηλά, θέτοντας στόχο διακυβέρνησης και περιγράφοντας τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας. Το κόμμα διατηρεί τη στρατηγική απεύθυνσης προς τους δημοκρατικούς προοδευτικούς πολίτες, ενώ για το πολιτικό στίγμα ο πρόεδρος ανέφερε: «να αλλάξουμε. Και αυτό δεν είναι ζήτημα πολιτικής κατεύθυνσης. Ούτε προς το κέντρο ούτε προς τα αριστερά να αλλάξουμε. Αλλά προς τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα, τη συλλογικότητα».

Ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ανασύνταξη της κεντρικής και των εκλογικών επιτροπών σε όλη τη χώρα και νέα εκλογική καμπάνια, ενώ έστειλε μήνυμα στο εσωτερικό του κόμματος παραδεχόμενος ευθαρσώς πως προεκλογικά «η εικόνα του κόμματός μας δεν εξέπεμπε συνοχή, ευθύνη, συγκρότηση» και διαμηνύοντας μετά τις παραφωνίες στελεχών σε δημόσια θέα πως «δεν έχουμε δικαίωμα στην εσωστρέφεια».

Η κάλπη που θα στηθεί σ' ένα μήνα αντιπροσωπεύει τη δυσκολότερη μάχη που θα κληθεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ολόκληρη την ιστορία του κι είναι και πάλι διακυβευματική όχι μόνο ως προς το ποιος και πώς θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα, αλλά και ως προς τον διακηρυγμένο στόχο της Νέας Δημοκρατίας «να τελειώνουμε με την Αριστερά». Ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχθεί «πολύ σκληρός για να πεθάνει» - τώρα καλείται να αποδείξει αν βαριά λαβωμένος μπορεί να αγωνιστεί και να κερδίσει «εν κινήσει».

Ντίνα Δασκαλοπούλου, Δημήτρης Τερζής

ΕΦΣΥΝ

 

 

 

 

 

Τελευταία τροποποίηση στις

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπληρώσει όλα τα πεδία με το (*). Η Αργώ της Καλύμνου διατηρεί το δικαίωμα ελέγχου των σχολίων πριν την ανάρτησή τους. Τα ανάρμοστα και προσβλητικά σχόλια δεν θα δημοσιεύονται.

Argo Kalymnos

Top Desktop version