Η Καγκελάριος ήταν σαφής. Με πρόσφατη δήλωσή της είπε:
«Μας στεναχωρεί η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κων/λης για τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά από την άλλη η Τουρκία έχει κάνει σπουδαία βήματα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσει κανείς τη δήλωση αυτή της κυρίας Μέρκελ, έρχεται αμέσως στο μυαλό του, ότι η Γερμανία ήταν αυτή που κατέστρεψε τον Ελληνισμό της Τουρκίας από το 1867 μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και τώρα θέλει να καταστρέψει την ίδια την Ελλάδα, αφού η κυρία Μέρκελ αξιολογώντας προφανώς με θετικό πρόσημο τη γενικότερη συμπεριφορά του επιστήθιου φίλου της Ερντογάν τον συγχαίρει για τα καμώματά του στην Ανατολική Μεσόγειο.
Έχω γράψει πολλές φορές, ότι η εξωτερική πολιτική που ασκείται από τη χώρα μας, άλλαξε ριζικά μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ο κάτοικος του Κολωνακίου κύριος Σημίτης.
Ο εξ ανατολών κίνδυνος που είχε υιοθετηθεί, ως δόγμα, μετά την εισβολή και κατοχή στην Κύπρο το 1974 μέχρι και το 1995, όταν ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και την Πρωθυπουργία της χώρας ο Σημίτης, έχει μετατραπεί σε πολιτική του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία και έχει υιοθετηθεί δυστυχώς από όλες τις Κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Το φοβικό σύνδρομο και οι πρακτικές των πολιτικών της χώρας μας απέναντι στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας δεν έχει τέλος και δυστυχώς δεν θέλουμε να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι πρέπει να αλλάξουμε ρότα.
Αντιμετωπίσαμε στον Έβρο το πρόβλημα με τους λαθροεισβολείς που υποκινούσε η Τουρκία με εθνική αξιοπρέπεια και αποτελεσματικότητα και αντίστοιχα μειώθηκαν αισθητά οι αφίξεις παράνομων μεταναστών προς τα νησιά με τη βοήθεια και άλλων χωρών της Ε.Ε.
Μέχρις εδώ θα μπορούσε να πει κανείς καλά.
Η συνέχεια όμως είναι οδυνηρή.
Ο Ερντογάν, από τον Ιούλιο του 2020 μέχρι και πριν ένα μήνα, στη θαλάσσια περιοχή Ρόδου-Καρπάθου-Καστελλορίζου με το OrucReiss, συνοδεία πολεμικών σκαφών, παραβίαζε καθημερινά την Ελληνική υφαλοκρηπίδα μέχρι τα έξι μίλια ανενόχλητος , ενώ στην ΑΟΖ της Κύπρου έκανε πάρτυ.
Η χώρα μας, αντί να βγει στα κάγκελα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ αλλά κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν συμμετέχει η Τουρκία, συμφωνεί αδιαμαρτύρητα με την παρελκυστική τακτική της Ε.Ε. να μην επιβάλουν κυρώσεις, στην Τουρκία και ακούσαμε το αμίμητο από Ελληνικής πλευράς, ότι οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός, αρκεί η Τουρκία να γίνει καλός γείτονας.
Προφανώς οι πολιτικοί μας έχουν πάθει παραφροσύνη.
Δηλαδή πιστεύει κανείς εχέφρων άνθρωπος στον τόπο αυτό ότι με αυτή τη συμπεριφορά μας ο Ερντογάν θα γίνει ξαφνικά καλός γείτονας και θα εγκαταλείψει τις διεκδικήσεις του σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων;
Οι Ευρωπαίοι έχουν τα δικά τους μεγάλα οικονομικά συμφέροντα με την Τουρκία και επειδή επί του παρόντος δεν απειλεί την εδαφική ακεραιότητα των χωρών τους , τον χαϊδεύουν με τις προτροπές της Μέρκελ.
Οι «φίλοι» μας οι Ευρωπαίοι ξεχνούν προκλητικά όμως, ότι εμείς υφιστάμεθα για χρόνια τώρα την απειλή άσκησης βίας εάν δεν συμμορφωθούμε στις επιθυμίες του Ερντογάν στο Αιγαίο.
Του Ερντογάν που τα τελευταία χρόνια ανακάλυψε τη Γαλάζια πατρίδα που διχοτομεί το Αιγαίο, που εξαφανίζει την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας, που αμφισβητεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς 18,25,150 νησιών στο Αιγαίο, που ζητά την αποστρατικοποίηση της Δωδ/σου και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, όταν αυτοί έχουν τη στρατιά του Αιγαίου, με πολλά αποβατικά σκάφη, όταν υφίσταται το casusbelli από το 1995, για να μην επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ., σύμφωνα με το άρθρο 3 της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, ενώ η Κύπρος, με το 40% του εδάφους της υπό κατοχή από 40.000 Τουρκικό στρατό, για την Ευρώπη της Δημοκρατίας των αξιών και του πολιτισμού είναι πλέον μια ωραία συνήθεια.
Ο Ερντογάν, αφού έχει κάνει σουρωτήρι την ΑΟΖ της Κύπρου περιφρονώντας τον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και τις Μεγάλες Δυνάμεις ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, άνοιξε τα Βαρόσια και τώρα με τις ευλογίες της Αγγλίας, που πάντα έπαιξε βρώμικο ρόλο στο Κυπριακό ζήτημα, και του άβουλου Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες, για τη δήθεν επίλυση του Κυπριακού σέρνουν στη νέα πενταμερή της Γενεύης την Ελλάδα και την Κύπρο στις 25 Απριλίου, για να πετύχουν τον προαιώνιο στόχο τους, να τουρκοποιήσουν το νησί και μάλιστα παρουσία εκπροσώπων της Ε.Ε, γι αυτό ο άθλιος Μπορέλ, στο προσωπικό του blog χαϊδεύοντας την Τουρκία, ομιλεί για θαλάσσιες διαφορές και όχι για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου για τη θάλασσα.
Μπροστά λοιπόν σε αυτή την απαράδεκτη συμπεριφορά πολλών χωρών της Ε.Ε. που διαμορφώνεται από τη Γερμανία και την κυρία Μέρκελ, η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν αποποιηθεί το δικαίωμα του ΒΕΤΟ, αναφορικά με την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, που είναι το πιο ουσιαστικό όπλο για να διασφαλίσουμε τα Εθνικά μας συμφέροντα, εξ αιτίας του ότι ο Σημιτισμός παραμένει ακμαίος και μπόλιασε δυστυχώς όλους τους συστημικούς πολιτικούς με το δόγμα του κατευνασμού.
Σε αντίθεση με μικρότερες ή ίσου μεγέθους χώρες της Ε.Ε. με την Ελλάδα, όταν οι τελικές αποφάσεις στα συμβούλια κορυφής δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους, για ήσσονος σημασίας θέματα και όχι για την προάσπιση της Εθνικής τους κυριαρχίας, στυλώνουν τα πόδια και απειλούν ότι θα ασκήσουν βέτο ή το ασκούν (Ουγγαρία, Αυστρία κλπ) και αλλάζουν οι αποφάσεις, εμείς δυστυχώς σκύβουμε το κεφάλι.
Γι αυτό η συμμαχία Γαλλίας- Ελλάδας- Κύπρου μας εξυπηρετεί στρατηγικά, αφού η Γαλλία αποτελεί σταθερά και διαχρονικά το αντίπαλο δέος της Γερμανίας, η οποία δια της Τουρκίας, που πέραν του ότι είναι μεγάλη αγορά για εξαγωγές Γερμανικών προϊόντων, αποτελεί και ένα καλό δίαυλο για να έχει ρόλο η Γερμανία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Τα συμφέροντα της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο είναι τεράστια, από τις αρχές του εικοστού αιώνα και δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο 1915-1921 που είχε καταλάβει το Καστελλόριζο, ήθελε να αποκτήσει ναυτική βάση για να διασφαλίσει και να υποστηρίξει την αποικιοκρατική της πολιτική, στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Οι προτάσεις της Γαλλίας για μια Ευρω-Μεσογειακή Ένωση , είναι η απόδειξη που εδράζονται τα Γαλλικά συμφέροντα και γι αυτό ο Ελληνισμός (Ελλάδα –Κύπρος) πρέπει να αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη αυτής της στρατηγικής επιλογής της Γαλλίας στην περιοχή μας, επειδή εξυπηρετεί και τα δικά μας εθνικά συμφέροντα.
Να μην ξεχνούμε ότι η Γαλλία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας με δικαίωμα ΒΕΤΟ στη λήψη αποφάσεων και η μόνη πυρηνική δύναμη στην Ε.Ε. μετά την αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας.
Μια τέτοια στρατηγική σχέση του Ελληνισμού με τη Γαλλία ισχυροποιεί τις τρεις χώρες στην Ε.Ε. και την Ελλάδα και Γαλλία εντός των πλαισίων λειτουργίας του ΝΑΤΟ απέναντι στην Τουρκία.
Επιβάλλεται λοιπόν να προχωρήσει άμεσα η στρατηγική σχέση με τη Γαλλία, που καθυστερεί αδικαιολόγητα, κυρίως στο επίπεδο της στρατιωτικής συνεργασίας, με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής εάν δεχθούμε επίθεση από την Τουρκία, λαμβάνοντας σοβαρά υπ΄όψιν εκτός των άλλων ότι είναι και χώρα- μέλος του ΝΑΤΟ.
Μόνο έτσι ο Ελληνισμός σε συνδυασμό και με τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ, μπορεί να διεκδικήσει τον ουσιαστικό του ρόλο, σε μια περίοδο που αλλάζει η αρχιτεκτονική της περιοχής διασφαλίζοντας τα Εθνικά μας συμφέροντα, για τις επόμενες δεκαετίες στο Αιγαίο και την Ν.Α. Μεσόγειο.
