να έχουμε «ένα όνομα για όλες τις χρήσεις»;

Ορθώς απαιτήσαμε από τους Βορειομακεδόνες (Σκοπιανούς) να έχουν «μια ονομασία για όλες τις χρήσεις», διπλό όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό και όχι σκέτο το «Μακεδονία» που κρατάγανε 27 χρόνια.

Αυτό όμως το  «θρυλικό» erga omnes  (που το παίζουν στα πέντε τους δάχτυλά όλοι οι Έλληνες «λαϊκοί διπλωμάτες» και «λαϊκοί διεθνολόγοι»), δεν πρέπει να ισχύει και για μας; Γιατί εμείς να λεγόμαστε και «Έλληνες» και «Γραικοί» (συμφωνούν οι ομογενείς), ενώ «παίζει» και το «Ρωμιοί»;

Ήμασταν, από αρχαιοτάτων και μυθικών χρόνων, Έλληνες καιεντός του σημερινού ελλαδικού χώρου και μέχρι τα πέρατα του κόσμου (Μικρασία, Πόντο, Ιταλία-Σικελία κ.α).

Επί ρωμαιοκρατίας γίναμε Ρωμαίοι – Ρωμιοί ή Ρωμηοί (δηλαδή πολίτες του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους με έδρα την Κωνσταντινούπολη).

Αλλά και στην εποχή της τουρκοκρατίας, κρατήσαμε το «Ρωμηοί». Γνωστοί η φράση του Αθανάσιου Διάκου «εγώ Ρωμιός γεννήθηκα, Ρωμιός και θα πεθάνω!». Ακόμη καιστις αρχές του 20^ου αι. «Ρωμηός» λεγόταν η εφημερίδα του σατιρικού ποιητή  Γ. Σουρή.

Συνέβη όμως παράλληλα με το κατά συνθήκη εθνικό μας όνομα «Ρωμιοί» να χρησιμοποιούμε ως εναλλακτικό και το «Γραικοί».

Σήμερα, περίπου, αποφασίσαμε να λεγόμαστε μόνο Έλληνες. Εξαίρεση αποτελούν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης που αρέσκονται να λέγονται «Ρωμιοί» και να μιλάνε για το «γένος μας»… Ωστόσο μας ακολουθούν όλες οι ονομασίες μας.  

Θα πει κάποιος, με εξαίρεση «Ρωμιοί» που μας βγήκε ξώφαλτσα και μας έμεινε, τα δύο εθνικά μας ονόματα: «Έλληνες» & «Γραικοί», και προφανώς τα αντίστοιχα ξενόγλωσσα HELLAS & GREECE, είναι ελληνικά. Ναι ελληνικά! Δεν μπορούμε όμως και εμείς, τελικά, να έχουμε διεθνώς την ονομασία HELLAS, μια ονομασία για όλες τις χρήσεις; Δεν μας αρέσει το «erga omnes»;

Γιατί οι ξένοι να στέλνουν τα εμπορεύματά τους στο… Greece και να μην τα στέλνουν στο… Hellas; Αλλά και εμείς γιατί στα δικά μας εμπορεύματα να αναγράφουμε made in Greece? Διακατεχόμαστε από κρίση ονοματολογικής ταυτότητας;