για τη διαχρονικότητα και συνεχή επικαιρότητα της σκέψης του, ακόμη και οι δεξιοί θέλανε να δηλώσουν "θαυμαστές" του, επειδή ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής, είχε καταγωγή από την Ολυμπία και επομένως είναι «συμπατριώτες» του, και πίστευαν ότι κάτι θα κερδίσουν από τη λάμψη του έστω και μετά θάνατο.
Ο Κονδύλης γεννήθηκε στην Ολυμπία, αλλά από παιδία εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοιτητής(φωτο) και μετά έμενε με τη μάνα του στην Κηφισιά. Πολύ συχνά πήγαινε στη Γερμανία όπου μετεκπαιδεύτηκε στη Φιλοσοφία και γερμανικά πανεπιστήμια δίδασκαν τα βιβλία του και εκεί είχε πάρει το διδακτορικό του με θέμα τη Διαλεκτική.
Τις απόψεις του για την γεωπολιτική, τον παρασιτικό καπιταλισμό της Ελλάδας, τον νεοελληνικό καταναλωτισμό, για τα λάθη του Μαρξ, για τις σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία, την ΕΟΚ και τόσα άλλα πολιτικά και εθνικά μας προβλήματα, τις είχε διαμορφώσει ολοκληρωμένα από πρωτοετής (20ετών) αριστούχος φοιτητής της Φιλοσοφικής Αθηνών. Αλλά ποιος τον άκουε τότε! Ήταν ο πρώτος του έτους, τα Ελληνικά του εντυπωσιακά υψηλού επιπέδου, και από φοιτητής γνώριζε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και εργαζόταν μεταφραστής σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους της Αθήνας, για να βγάζει τα προς το ζην. Ήταν φοιτητής φαινόμενο και μυαλό διάνοια, αλλά υπό διωγμόν. Ωστόσο, κανένας δεν τόλμαγε να τον χτυπήσει στις σπουδές του, ούτε οι πιο ακραίοι δεξιοί καθηγητές, γιατί ο Κονδύλης έγραφε πάντα 10άρια. Όχι επειδή ήταν σπασίκλας, αλλά ο άνθρωπος ήταν διάνοια και πολύ πιο μπροστά από όλους, μα όλους, τους καθηγητές του.
Οι σημερινοί λοιπόν οι "θαυμαστές" του, τότε (1963-1967) τον είχαν για αριστερό "μίασμα", αν και ο νεαρός Κονδύλης δεν ήταν ούτε με την ΕΔΑ ούτε με το εκτός νόμου ΚΚΕ, ήταν αυτόνομος αριστερός διανοητής, και έτσι έμεινε. Η Ασφάλεια και του είχε ένα «φουσκωμένο» φάκελο πολιτικών φρονημάτων, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν τότε. Αλλά εκείνος «δεν έδινε δεκάρα».
Αλλά η δίωξη συνεχιζόταν και μετά τις μετεκπαιδεύσεις του. Ενώ είχε εκπληκτικό και καινοτόμο συγγραφικό έργο, διάβαζε και έγραφε σε 5-6 γλώσσες, οι ίδιοι άνθρωποι εντός και εκτός πανεπιστημίου, οι τωρινοί "υμνητές" του (της Δεξιάς), δεν τον έκριναν άξιο για καθηγητή στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Η μιζέρια και η μισαλλοδοξία σε όλη τους τη δόξα και ισχύ.
Σήμερα, ευτυχώς, ομολογούν ότι ο Κονδύλης υπήρξε ο μεγαλύτερος φιλόσοφος παγκοσμίως. Αναγνωρίστηκε στον τόπο του, έστω και μετά θάνατο, και τον θυμήθηκαν διοργανώνοντας στη μνήμη του συμπόσιο φιλοσοφικό-πολιτικό στην Ολυμπία.
(Σήμερα, 29/8/18, το απόγευμα, άκουσα από την τηλεόραση της Βουλής το συνέδριο για τον Παν. Κονδύλη και οι ομιλητές με «ερέθισαν»)
