παρέλαση, στο κεντρικό τμήμα της παραλιακής λεωφόρου της Πόθιας.
Συμμετείχαν μαθητές και γονείς σχολείων της Πόθιας και της Χώρας, όλοι ντυμένοι με ειδικές αποκριάτικες στολές, στον τύπο που διάλεγε η οργανωτική επιτροπή του κάθε σχολείου.
Η μουσική ήταν κατά βάση βραζιλιάνικη, από ισχυρή μεγαφωνική μονάδα, που ήταν εγκαταστημένη σε δύο εξέδρες, στο χώρο που στήνεται η εξέδρα των επισήμων στις εθνικές παρελάσεις. Υπήρχε κέφι και έντονος ρυθμός.
Πάντως καρναβάλι με την κλασική μορφή δεν ήταν. Σε όλη την Ελλάδα τα τμήματα και οι «σχολές» που συμμετέχουν στα καρναβάλια έχουν και ένα τουλάχιστον άρμα, συνήθως κάποιου καρνάβαλου ή φιγούρες πολιτικών προσώπων κ.τ.ο., που σατιρίζουν την πολιτική κατάσταση και πολιτικά πρόσωπα.
Εξάλλου και στην αρχαία Ελλάδα αυτό έκανε το καρναβάλι που περιφερόταν (περίπου τις ίδιες ημέρες του έτους όπως και σήμερα) και «έψαλλε τα εξ αμάξης» στους δημάρχους – χωρίς φυσικά να κινδυνεύουν με μηνύσεις. Ούτε είχαν άλλες θρησκευτικο-πολιτικές περιπλοκές.
Το καλύμνικο καρναβάλι ήταν μια χαρούμενη παρέλαση παιδιών όλων των ηλικιών με τη συνοδεία γονέων τα πιο πολλά. Το σημαντικό είναι ότι έδωσαν εορταστικό τόνο με άρωμα Αποκριάς.
