Πόνο βαθύ και θλίψη προκάλεσε ο θάνατος του αγαπημένου μας καθηγητή μουσικής Γιώργου Μαλαφή.
Παρά το ότι τα σπουδαστικά μας εκείνα χρόνια κατά τη διετία 1964-1966 στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου ήσαν στερημένα και δύσκολα εντούτοις η αναπόληση τους έρχεται πάντα νοσταλγική και είναι συνδεδεμένη κάθε φορά με το μουσικό μας Γιώργο Μαλαφή.
Η συνέπεια, η άριστη διδακτική του ικανότητα και μεταδοτικότητα βοηθούσε ακόμη και τους έχοντες αρνητική διάθεση προς το μάθημα της μουσικής ν’ αποκτήσουν τις απαραίτητες μουσικές γνώσεις για την εξάσκηση των μελλοντικών τους διδακτικών καθηκόντων.
Η ευγένεια, το ήθος, το παιδαγωγικό τακτ, η απλότητα και η σεμνότητα του ήσαν οι αρετές που τον διέκριναν.
Σεβόταν τη γνώμη όλων των σπουδαστών με τους οποίους επικοινωνούσε μ’ ένα δικό του χαρισματικό τρόπο. Χωρίς να δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, τους αγκάλιαζε όλους δείχνοντας κατανόηση σε κάθε τους πρόβλημα και μακροθυμία σε παραλείψεις ή τυχόν νεανικές τους επιπολαιότητες.
Αλλά, η δράση του δεν περιοριζόταν στα διδακτικά του καθήκοντα μέσα στην τάξη. Στη Ρόδο ήταν φημισμένη η χορωδία του από σπουδαστές, καθόσον πλαισίωνε και λάμπρυνε κάθε εκδήλωση θρησκευτική, εθνική και κοινωνική της τοπικής κοινωνίας.
Αξέχαστες επίσης μένουν οι μουσικές επενδύσεις που ο ίδιος δημιουργούσε και εκτελούσε σε πιάνο στα θεατρικά έργα που ανέβαζε η Παιδαγωγική Ακαδημία Ρόδου.
Έτσι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι είχε μια λαμπρή επαγγελματική σταδιοδρομία, με την κατάκτηση της θέσης του πανεπιστημιακού δασκάλου μουσικής.
Ως συνταξιούχος δε σταμάτησε τη δραστηριότητα του. Στην Κάλυμνο που αγαπούσε σαν να ήταν γνήσιος Καλύμνιος πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως μέλος της εξεταστικής επιτροπής στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής που διευθύνει υπό την αιγίδα της Μητροπόλεως ο συνάδελφος του καθηγητής μουσικής κ. Γεώργιος Χατζηθεοδώρου.
Στην οικογένεια του ως ιδανικός σύζυγος και στοργικός πατέρας άφησε οδυνηρό κενό. Τα παιδιά του και η εγγονούλα του θα έχουν ως φαεινό παράδειγμα στην πορεία τους τη ζωή και το έργο του.
Σε μας τους σπουδαστές και φίλους του η απώλεια του άφησε κενό αναπλήρωτο που έκανε τη ζωή μας φτωχότερη.
Το μόνο που μπορούμε να σιγοψιθυρίσουμε είναι:
Καλό ταξίδι αγαπημένε μας καθηγητή
Γιώργο Μαλαφή θα σ’ έχουμε πάντα
στη σκέψη και στην καρδιά μας.
