- πίσω από το Λιμεναρχείο – κα. Βαλαντούλα Χειλά (φωτο & βίντεο). Ο υγειονομικός κίνδυνος που, ολοφάνερα, απειλεί την Κάλυμνο κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο εφιαλτικός.
Οι μετανάστες κατέλαβαν την παραλία και «έδιωξαν» τους ντόπιους που κατέφευγαν εκεί για μπάνιο. Ελάχιστοι ρισκάρουν να κολυμπήσουν ή να κάνουν ηλιοθεραπεία δίπλα στον καταυλισμό των μεταναστών-καταπατητών. Βλέπουν τις συνήθειές τους και τις πρακτικές στην υγιεινή του σώματος τους, και δεν τολμάνε να ούτε να καθίσουν στο αναψυκτήριο της παραλίας. Βλέπουν, όπως λέει η Βαλαντούλα, πού ουρούνε και αφοδεύουν οι καταληψίες της παραλίας, και τρομάζουν. Όσοι διαθέτουν χρήμα πηγαίνουν στα ξενοδοχεία(! - επιτήρηση παράνομων μεταναστών!!!), ο εξαθλιωμένος όχλος, ο συρφετός, έχει εγκατασταθεί στο Λιμεναρχείο και στην Παραλία Βοτσαλάκια. Το αναψυκτήριο έχει ερημώσει.
Και όμως απ’ αυτό ζουν μπορούμε να πούμε (έστω με κάποια υπερβολή) τέσσερις (!) οικογένειες, συγγενικές του ιδιοκτήτη κ. Αντώνη Χειλά, που πήρε την άδεια για αναψυκτήριο στην παραλία αυτή λόγω της αναπηρίας του (κινείται σε αναπηρικό καροτσάκι) και τη λειτουργία του την έχει αναθέσει στην (παντρεμένη και με οικογένεια) αδελφή του, τη Βαλαντούλα.
Η ΑΡΓΩ είδε από κοντά το μέγεθος των ποικίλων προβλημάτων, μα προπάντων του υγειονομικού, ενώ δεν είναι μικρού μεγέθους πρόβλημα το οικονομικό για τις τέσσερις οικογένειες που μένουν εκεί για να κρατάνε ανοικτό ένα μαγαζί που δεν πατάει ψυχή, εκτός από τους φίλους των επιχειρηματιών. Ακούσαμε όχι μόνο τη Βαλαντούλα αλλά και γείτονες της περιοχής (από Αγ. Νικόλαο-Τηγάνι). Όλοι εξέφραζαν τον ίδιο φόβο και την ίδια αγανάκτηση, και για λύση απαιτούν από τον κ. δήμαρχο να πάρει πιο ουσιαστικά μέτρα, ώστε να αποκατασταθούν τα Κασόνια. Μια παραλία λύση για τα μπάνια του λαού των περιοχών Αγ. Νικολάου, Αγ. Βασιλείου, κεντρικής Πόθιας, αλλά και για λουόμενους από κάθε περιοχή της Πόθιας, ακόμη και από το Χωριό, γιατί η παραλία αυτή έχει πολύ εύκολη πρόσβαση και άνετο χώρο στάθμευσης.
*
Οι μετανάστες ξεκίνησαν με αριθμούς κυμαινόμενους γύρω τους 100 και μέσα σε ένα χρόνο έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τους 1.000. Και όλοι σε δύο στέκια, που επέβαλε η Αστυνομία και το Λιμεναρχείο στους χώρους που διαθέτουν ή βρίσκουν ελεύθερους.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι Δήμος, Αστυνομία, Λιμεναρχείο έκαναν συσκέψεις αλλά, όπως είναι φυσικό, στάθηκε αδύνατο να ελέγξουν και να «διαχειριστούν» το χείμαρρο των μεταναστευτικών ορδών που κατακλύζουν την Κάλυμνο.
Ο Δήμος πήγε νωρίς να προλάβει το κακό με την οργάνωση χώρου φιλοξενίας στα παλιά σφαγεία, δίπλα στα Βοτσαλάκια. Όμως τα ορμητικά κύματα των αλλεπάλληλων εισβολών στην Κάλυμνο αύξαινε και αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο το μέγεθος του προβλήματος. Η Αστυνομία και το Λιμεναρχείο είναι αδύνατο να διεκπεραιώσουν τα γραφειοκρατικά για την προώθηση των παράνομων μεταναστών στην Αθήνα.
Και ήρθε το πρώτο καμπανάκι παρενεργειών στην κοινωνική τάξη και ομαλότητα σήμερα το πρωί, 10/8/15. Μερικές εκατοντάδες μεταναστών πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία του Λιμεναρχείου, με αίτημα την γρηγορότερη τακτοποίηση των χαρτιών τους για να τραβήξουν προς Αθήνα – και από ‘κει για χώρες της Β. Ευρώπης. Προς στιγμήν απειλήθηκαν μέχρι και επεισόδια. Όμως η αρχή έγινε, προς το παρόν με κάποια δειλία, αλλά σύντομα θα ανέβει το «θερμόμετρο».
Όσο οξύνεται η κατάσταση θα ανεβαίνει το τέρας του επιθετικού ρατσισμού. Ακόμη και από τις δύο πλευρές. Τους Καλύμνιους εξόργισε ιδιαίτερα η απόπειρα μεταναστών να κατεβάσουν την Ελληνική σημεία του Λιμεναρχείου. Τους πρόλαβαν, αλλά δεν έγινε γνωστό τι συνέπειες είχαν οι θρασείς που αποτόλμησαν τέτοια βεβήλωση του εθνικού μας συμβόλου. Κανονικά το επιτίμιο θα έπρεπε να ήταν βαρύ-βαρύτατο για τους κοπεί το θράσος εναντίον της χώρας μας.
Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η αγανάκτηση των κατοίκων και λουόμενων στα Βοτσαλάκια. Παρομοίως όμως είναι εξίσου δικαιολογημένη η αδυναμία του Δήμου να σηκώσει ένα τόσο δυσβάστακτο βάρος. Δεν μπορεί να τα αφήσει όλα και να επιδοθεί στην κατασκευή χώρων υποδοχής των μεταναστών ή σε εγκατάσταση προκατασκευασμένων σπιτιών – κι αν η Κάλυμνος έχει 1.000-1.200 αυτή τη στιγμή, η Κως πνίγηκε από τις 5.000 προσφύγων.
*
Το πρόβλημα είναι προφανέστατα εθνικό, ενώ τώρα η Γαλλία και η Αγγλία ξυπνάνε από το δικό τους λήθαργο με εγερτήριο το δικό τους εφιάλτη. Και η Ελληνική κυβέρνηση, την ώρα που ψάχνει πώς θα ελαφρύνει τη νέα συμφωνία με το «κουαρτέτο» (η νέα Τρόικα) της ΕΕ, καλείται να αντιμετωπίσει την «εισβολή και κατοχή» στρατιών από εξαθλιωμένα θύματα πολέμων, από παιδιά και γυναίκες. Και το σοβαρότερο, μέσα σ’ αυτό το «σκοτεινό» πλήθος να εφαρμόσει μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, αυτό που τόνισε η κα. Βαλαντούλα ως ζήτημα υψίστου κινδύνου.
Ο Δήμος Αθηναίων κινείται στη σκιά της Περιφέρειας και της κας Δούρου, περιμένοντας από την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Όμως η κυβέρνηση βλέπει μόνο την Αττική και ειδικά από Πεδίο του Άρεως έως τον Ελαιώνα, και αγκομαχώντας προσπαθεί να χτίσει ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης «εξωραΐζοντάς» το σαν μια σύγχρονη Δραπετσώνα και Κοκκινιά με ρεύμα, νερό, αποχέτευση και… ερκοντίσιον. Για πόσες χιλιάδες όμως πρόσφυγες;
Το πρόβλημα ξεκινάει από τη Συρία και τις εκεί ανάστατες χώρες με τις εκθεμελιωμένες πόλεις, και οδηγούν προς την Ευρώπη λαούς που έχασαν την πατρίδα τους. Έτσι, το πρόβλημα από πολεμικό και προσφυγικό έγινε οξύτατο κοινωνικό, οικονομικό και, τελικά, πολιτικό. Κάτι που ισχύει για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, με τελευταίο αποδέκτη το δήμο της κάθε πόλης και του κάθε νησιού. Και οι μεν μεγαλουπόλεις πόλεις «ρίχνουν το μπαλάκι» στους «συγκατοίκους» των περιφερειάρχες και στους υπουργούς, οι επαρχιακοί όμως δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες ψάχνουν λύση μες στα σκοτεινά. Και μέσα σ’ αυτό το κακό, τη συμφορά που πλήττει τη χώρα μας, «βγάζουν κεφάλι» στην επιφάνεια κάθε λογής καιροσκόποι πολιτικοί.
Ο Δήμος πρέπει να θέσει σε πρώτη προτεραιότητα (α) την προστασία της δημόσιας υγείας(απειλούνται ηπατίτιδες, φυματιώσεις κ.λπ), (β) την απελευθέρωση της παραλίας Κασόνια, και (γ) την επιτάχυνση των διαδικασιών προώθησηςτων μεταναστών στο κέντρο, δίπλα στην κυβέρνηση… Να «λιάζονται» εκεί και όχι στα νησιά μας. Θα καταστρέψουν τον τουρισμό μας, ενώ και ουσιαστική βοήθεια δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε.
