Ο Δήμος μας έχει απόλυτη ανάγκη από ριζοσπαστικές αλλαγές που να του δίνουν κίνηση προς τα εμπρός. Να μεταμορφωθεί σε παραγωγική δύναμη και να πάψει να είναι αποκλειστικά μόνο καταναλωτής του έτοιμου χρήματος. Ο Δήμος να παράγει δικό του πλούτο και να μην περιμένει μόνο τις κρατικές «ενέσεις» και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Το καθεστώς στο Δήμο

Χτίσαμε στο Δήμο δομές και λειτουργίες που βάλτωσαν το πολιτικό μας σύστημα, αλλοτρίωσαν τους πολιτευόμενους, ενώ και η κοινωνία μας εκπαιδεύτηκε στα έτοιμα, εγκαταλείποντας κάθε μορφή παραγωγικής βάσης…  Οι επενδύσεις περιορίστηκαν στην  παροχή υπηρεσιών: εστίαση, ψυχαγωγία κ.α.  σε δουλειές του ποδαριού.  

Και ο Δήμος μία από τα ίδια: Αποσπασματικές δράσεις και έργα που δεν ενίσχυσαν το επιχειρηματικό αύριο και για την οικονομία αυτού του νησιού. Όλοι «έμαθαν» να «πολιτεύονται» καβαλάρηδες στην φθηνή καθημερινότητα. «Εκπαιδεύτηκαν» στο να παίζουν παιχνίδια ψηφοθηρίας από την επομένη των εκλογών.  

Ποτέ ο Δήμος δεν αναδιατάχθηκε οργανωτικά, δεν ανανεώθηκε στελεχιακά στις νευραλγικές του Υπηρεσίες (Οικονομικές Υπηρεσίες, Τεχνικές Υπηρεσίες, Διοικητικές Υπηρεσίες, Γραφείο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων κ.α.),  ποτέ δεν ανέπτυξε ρυθμούς στην παραγωγή έργου, ποτέ δεν εφάρμοσε οργανόγραμμα και μηχανισμούς τακτού και συχνού ελέγχου αλλά και αξιολόγησης του Υπηρεσιών και υπαλληλικού προσωπικού. Αυτή η νοσηρή και παραλυτική κατάσταση έχει γίνει σκληρό και ανελαστικό καθεστώς που δένει τα χέρια και τα πόδια του εκάστοτε νέου δημάρχου και τον ενσωματώνει στο «σύστημα».

Η νέα δημαρχία

Η νέα δημαρχία, του κ. Γιάννη Γαλουζή, φιλοδοξεί να επιβάλει το Νέο, όμως ακόμη δε φαίνεται κάτι ορατό, ουσιαστικό και πρακτικό. Ο κάθε υπάλληλος συνεχίζει να έχει το την άνεση να λέει ένα δυνατό «όχι» στο δήμαρχο. Συνεχίζει, κατά συνέπεια, και ο Δήμος της Καλύμνου να είναι μια αντιπαραγωγική και απλά καταναλωτική μηχανή. Συνεχίζει να ψάχνει το έτοιμο «ζεστό χρήμα» εν τη παλάμη. Συνεχίζει να έχει αποσυντονισμένη διοίκηση, να δυναστεύεται από την ενδογενή και αναπαραγόμενη αναξιοκρατία. Να φτάνει στο σημείο που να μην εισπράττει ούτε τα έσοδα που του επιβάλλει ο νόμος, από τραπεζοκαθίσματα στις πλατείες και παραλίες, από τα κατειλημμένα πεζοδρόμια, από τη δημοτική περιουσία κ.λπ. Τώρα η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου υποχρεώνει τους δημάρχους να εισπράττουν να νόμιμα.

Συγκρίσεις με τα γύρω νησιά

Στον τουρισμό βρισκόμαστε πίσω από τα γειτονικά μας νησιά: Κω, Λέρο, Αστυπαλιά, Πάτμο κ.λπ. τουλάχιστον τριάντα χρόνια. Εκεί οι Δήμοι έχουν πλούσια έσοδα, άμεσα και έμμεσα έσοδα, από τον τουρισμό. Αντίθετα, στο Δήμο της Καλύμνου οι  «αιρετοί» πολιτεύονται, δεκαετίες τώρα, με παραγοντίστικα κόλπα διαπλοκής.   

Σήμερα ο νέος δήμαρχος προσπαθεί να βρει την αναπτυξιακή του στρατηγική, για να ξεφύγει  από τη νεκρή ζώνη της καθημερινότητας. Όμως σημαντικά βήματα δεν έχει ακόμη να επιδείξει. Πολλά έχει στο συρτάρι του ο κ. Γαλουζής, πολλές κινήσεις έχει κάνει στους πρώτους δέκα μήνες της δημαρχιακής του θητείας, πήρε πρωτοβουλίες, αλλά ακόμη δεν έχει αναδειχτεί ο νέο. 

Όμως η πραγματικότητα είναι απαιτητική. Ο κ. Γ. Γαλουζής είναι υποχρεωμένος, εδώ που κατάντησε η Κάλυμνος, να δώσει νέα πνοή στο νησί, βάζοντας πρώτα και κύρια το Δήμο στις ράγες της ανάπτυξης. Να μην περιμένει μόνο τους ιδιώτες επενδυτές. Γιατί και αυτοί θα έρθουνε μόνο και εφόσον υπάρχει οργανωμένος Δήμος, που να ενθαρρύνει και να στηρίζει πρωτοβουλίες Καλύμνιων ή και ξένων  επενδυτών. Αλλιώς θα καταπλέουν επενδυτές της αρπαχτής.  Και να επαναλάβουμε: οι επενδύσεις να φέρουν στο νησί όφελος υπέρ της τοπικής κοινωνίας αλλά και υπέρ του Δήμου.  

Μια τέτοια αλλαγή απαιτεί εδώ και τώρα, χωρίς την ελάχιστη χρονοτριβή:

1.   Οργανωτική & διοικητική «επανάσταση» στο Δήμο.

2.   Επιβολή αξιοκρατίας για την επιλογή στελεχών – έγινε και απαίτηση της Ε.Ε. 

3.   Ο Δήμος να προχωρήσει άμεσα σε  συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ) προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης των τοπικών πλεονεκτημάτων, με αρχή τον τομέα του τουρισμού και των συναφών επενδύσεων. Ανάπτυξη της Καλύμνου στη βάση της ιστορικής μας ταυτότητας, του πολιτισμό μας και της κουλτούρα μας.

4.   Να πατήσει ο δήμαρχος «γκάζι» στις Υπηρεσίες του Δήμου, και

5.   Να κηρύξει «εκστρατεία» για το «χρυσόμαλλο δέρας» των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων που περιμένουν τους ικανούς σε απορροφητικότητα Δήμους. Παράλληλα, να ανοίγει δικές του πόρτες ψάχνοντας τις ευκαιρίες που προσφέρουν τα ευρωπαϊκά ταμεία και προγράμματα για μεγάλες επενδύσεις σε περιφερειακά έργα και υποδομές, ώστε να χαραχτεί μια νέα πορεία ανάπτυξης.  

Βέβαια, το μεγάλο πρόβλημα είναι η υλοποίηση αποφάσεων και η μετάβαση από την πρόθεση στην πράξη. Τα μεγάλα λόγια, οι εξαγγελίες πολιτικής ευφορίας και ρομαντικής αισιοδοξίας είναι ανώφελες αλλά και επιβλαβείς. Κατασκευάζουν ψεύτικες εικόνες και πλάνες εντυπώσεις, που αποκοιμίζουν, τελικά, και την ίδια τη δημ. Αρχή.