μα περισσότερο από όλα ο λαός μας θα δεχθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση με εκβιάστηκα διλλήματα και θα γίνει μάρτυρας μιας ακατάσχετης κινδυνολογίας και παροχολογίας. Τι όμως είναι αυτό που θα κρίνει τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα και τις συνέπειες που θα έχει για το λαό μας.
Χρειάζεται εδώ, να επισημανθούν ορισμένα χαρακτηριστικά αυτής της εκλογικής μάχης. Ένα πρώτο στοιχείο αποτελεί ότι οι εκλογές είναι κάτι που και το ΚΚΕ, τις επιζητούσε όχι ώστε να διαμορφωθούν νέοι συσχετισμοί στο ελληνικό κοινοβούλιο, αλλά γιατί πρώτα και κύρια οι εκλογικές αναμετρήσεις όποτε διεξάγονται αποτελούν χώρο έκφρασης των πολιτικών δυνάμεων, ωστόσο όμως και πεδίο συνολικής πολιτικής αντιπαράθεσης αφού ο κόσμος κύρια τέτοιες περιόδους ¨τεντώνει¨ τα αυτιά του και με περισσότερη προσοχή ακούει αυτά που διατυπώνουν τα κόμματα. Βέβαια το ΚΚΕ δεν ¨προσαρμόζει¨ την επιχειρηματολογία του στην περίοδο των εκλογών, αφού αν ένα πράγμα μας αναγνωρίζουν ¨φίλοι & εχθροί¨, είναι η σταθερότητα. Ένα δεύτερο, είναι ότι διεξάγονται σε περίοδο που έχει ενταθεί η επίθεση κράτους-ΕΕ, στα δικαιώματα του λαού, ενώ φαίνεται ότι το βαρέλι δεν έχει πάτο. Σ’ αυτό λοιπόν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι γυναίκες οι αυτοαπασχολούμενοι, πρέπει να πάρουν θέση. Να απαντήσουν στο βασικό ερώτημα: Τι χρειάζεται την επομένη των εκλογών;
Πρέπει κατ’ αρχήν να βάλει καλά ο λαός μας στο μυαλό του τη ρήση που λέει ότι ¨μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται¨. Η επόμενη μέρα δε θα διαφέρει σε τίποτα από αυτές τις μέρες που μέχρι σήμερα έχουμε ζήσει. Ούτε οι δύο κύρια αντίπαλοι, ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, έχουν καμία ουσιαστική προγραμματική διαφορά ούτε και έχουν πραγματικά στόχο να θίξουν την ουσία των πολιτικών που με σταθερότητα και σαν καλά μαθητούδια, υπερασπίζονται. Δηλαδή τη πολιτική που γεννά φτώχεια, ανεργία, αυτοκτονίες, κακοπληρωμένη δουλειά, εργασιακή περιπλάνηση κλπ, ο κατάλογος αυτός είναι ατέλειωτος.
Οι επόμενες εκλογές «θα είναι αναμέτρηση ανάμεσα στο φόβο και την οργή» διατείνονται διάφοροι αναλυτές, προσπαθώντας να διαμορφώσουν κριτήριο ψήφου σε ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Η ΝΔ ποντάρει στο φόβο για να κινητοποιήσει ανάλογα ανακλαστικά που οδηγούν σε συντήρηση της υπάρχουσας κατάστασης. Ορθώνει σκιάχτρα επερχόμενης καταστροφής αν δεν συνεχιστεί η δική της εκδοχή πολιτικής υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Καλεί σε έγκριση ενός δρόμου που, όπως ισχυρίζεται, «μέσα από κόπους και θυσίες» μπορεί να οδηγήσει σε φωτεινά μονοπάτια.
Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στη λαϊκή αγανάκτηση για την εφαρμοζόμενη πολιτική, για να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι αρκεί να φύγουν αυτοί που κυβερνούν τώρα και να αναδειχτεί αυτός σε κυβέρνηση, να αλλάξει ορισμένα πράγματα στον τρόπο υλοποίησης της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, χωρίς να αλλάξει η ουσία της. Όλα θα γίνουν εντός του πλαισίου που καθορίζουν η ΕΕ, οι στόχοι για ανάκαμψη των κερδών, για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, διαβεβαιώνουν στελέχη του.
Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, η ΝΔ θέλει να εμφανιστεί ως εγγύηση στους φοβισμένους και ο ΣΥΡΙΖΑ ως ελπίδα στους θυμωμένους και αγανακτισμένους. Και οι δυο επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν, να συγκαλύψουν το περιεχόμενο της πολιτικής τους, να κρύψουν ότι και οι δύο δουλεύουν για συμφέροντα ξένα και εχθρικά προς τα εργατικά - λαϊκά συμφερόντων, γι' αυτά των επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου.
Για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να υπάρχουν πλαστά διλήμματα. Στις εκλογές - και στις εκλογές - εκφράζεται αυτούσια σε πολιτικό επίπεδο η ταξική αντιπαράθεση. Από τη μια, τα κόμματα που σε όλες τις παραλλαγές τους, παρ' όλες τις διαφορές, διαφωνίες και συγκρούσεις τους, ανταγωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος στην υλοποίηση των πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου, των πολιτικών της ΕΕ, που διεκδικούν το χρίσμα απ' το κεφάλαιο ως επίδοξοι κυβερνήτες. Απ' την άλλη, το ΚΚΕ, που παλεύει ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που καλεί τους εργαζόμενους να μην ματώσουν άλλο για τα μονοπώλια, που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας, που παλεύει για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από την κρίση, που ανοίγει το δρόμο για την προοπτική οι εργαζόμενοι να ζουν χωρίς αφεντικά.
Εδώ χωρίς λεονταρισμούς, οφείλουμε να πούμε ότι 4 από τις δεκάδες προτάσεις νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ στη βουλή, όπως i) για την κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων, ii) τη πρόταση για την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, iii) τη προστασία των ανέργων με επίδομα 600€ το μήνα και iv) τη πρόταση για τη προστασία των Λαϊκών Νοικοκυριών, με παύση των κατασχέσεων και τη διαγραφή των χρεών τους προς τις τράπεζες, ψηφίστηκαν μόνο από τους βουλευτές του ΚΚΕ. Δηλαδή, καταψηφίστηκε από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τους ¨αντιμνημονιακούς¨ των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΔΗΜΑΡ αλλά και βέβαια από τη φασιστική/ναζιστική Χρυσή Αυγή. Αποκαλύπτονται όλοι αυτοί που σήμερα αυτοχαρακτηρίζονται ως σωτήρες!!!
Αρκετές φορές έως τώρα ο λαός επέλεξε το μικρότερο κακό, τιμώρησε τον ένα ή τον άλλο τους εκφραστές του κεφαλαίου, έκοβε τα κεφάλια της «Λερναίας Ύδρας» χωρίς να εξαφανίσει την ίδια. Από κάθε σημείο ξεπήδαγαν άλλα δυο και τα λαϊκά βάσανα συνεχίζονταν.
Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη άλλου Μανωλιού. Έχει ανάγκη να βαδίσει στο δικό του δρόμο κι αυτόν το δρόμο πρέπει να τον σηματοδοτήσει και μέσα από τις εκλογές, με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Να κλείσει τα αυτιά του στις κενές περιεχομένου υποσχέσεις, να νοιώσει αηδία για κάθε προσπάθεια να του ξανακλέψουν τη ψήφο. Εμείς ένα πράγμα μπορούμε να εγγυηθούμε, ότι το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις στην κατεύθυνση, να ξεπεραστούν οι δυσκολίες, τα εκβιαστικά διλήμματα, οι αυταπάτες, να ξεπεραστεί ο συμβιβασμός με τα ψίχουλα και τις ψεύτικες υποσχέσεις. Αυτή η χρονιά μπορεί να είναι πραγματικά διαφορετική για το λαό, αν απέναντι στους εκβιασμούς, στην κινδυνολογία και τις αυταπάτες κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιτάξει τα δικά του όπλα. Κι αυτά τα όπλα είναι ο αγώνας, η συμμαχία του για να διεκδικήσει τις σύγχρονες ανάγκες, που θυσιάζονται στο βωμό της επιβίωσης ενός σάπιου συστήματος, είναι η μη αναγνώριση του χρέους, γιατί δεν το δημιούργησε ο ίδιος, είναι το αίτημα για ολοσχερή και μονομερή διαγραφή του, να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν.
Είναι ο στόχος για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για κοινωνικοποίηση του πλούτου, για να μπορεί να πάρει ο λαός στα χέρια του τις παραγωγικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει η χώρα. Αυτά είναι τα όπλα του λαού, αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ και γι' αυτό και το δυνάμωμά του και στις εκλογές της 25ης Γενάρη μπορεί να βάλει και εμπόδια στη σημερινή πολιτική, να διεκδικήσει μέτρα ανακούφισης για τη λαϊκή οικογένεια που υποφέρει, αλλά πάνω απ' όλα να ανοίξει το δρόμο για μία ριζικά διαφορετική προοπτική...
Σάκης Χούλλης , υποψήφιος Βουλευτής Δωδεκανήσου του ΚΚΕ
