η οποία κράτησε ίσαμε νωρίς το απόγευμα.
Η φωτιά απλώθηκε σε όλη την πλαγιά πίσω από τον Αγ. Σάββα και έφτασε μέχρι το ύψωμα που ανεβαίνει στις Ζάρες (νοτιοδυτικά του Άργους). Όμως σε καμιά στιγμή δεν υπήρξε πραγματική απειλή για τα σπίτια της πλαγιάς αυτής, καθώς ούτε καν τα πλησίασε, ενώ τα θυμάρια και οι μαζάδες (λεπτά και κοντά καλαμόχορτα) δεν ύψωναν φωτιά με σπίθες επικίνδυνες. Η φωτιά στους θάμνους δεν κρατούσε παρά λίγα λεπτά και δεν κάηκαν ούτε οι θάμνοι που ήταν κοντά στα σπίτια. Λίγο νερό με το λάστιχο της βρύσης του κάθε σπιτιού ήταν αρκετό να αποτρέψει την κάθοδο της φωτιάς.
Η επέμβαση των πυροσβεστικών του Δήμου και των υδροφόρων των εταιριών υγρών καυσίμων Κάτρη και Ψαρομπά ήταν έγκαιρη και ταχύτατη, αλλά το έργο τους ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς η φωτιά σε κανένα σημείο δεν είχε διάρκεια, ενώ στα υψώματα που ξάπλωνε δεν ήταν δυνατόν να ανέβουν τα οχήματα.
Ωστόσο, προκλήθηκε πανικός από την εικόνα των καιόμενων θάμνων. Και ο φόβος εξάπλωσης της πυρκαγιάς μέχρι το Άργος (αδύνατο ενδεχόμενο, αφού δεν επέτρεπε η φορά του ανέμου) οδήγησε τη δημ. Αρχή να ζητήσει από το κέντρο πυροσβεστικά αεροπλάνα, τα οποία όμως όταν ήρθαν (το απόγευμα), πυρκαγιά σχεδόν είχε σβήσει και έριξαν το νερό από πολύ ψηλά και έφυγαν.
*
Τα πιθανά αίτια είναι το πιο σοβαρό ζήτημα. Καταρχάς, αποκλείεται το ενδεχόμενο να προήλθε από σπινθήρισμα κάποιου στύλου ή μετασχηματιστή της ΔΕΗ, αφού εκεί δεν υπάρχει. Έπειτα, αν πούμε ότι οφείλεται σε ανθρώπινο χέρι, αποκλείεται χέρι κυνηγού, γιατί κανένας κυνηγός δεν ανεβαίνει σε μια τέτοια θεόξερη πλαγιά και μάλιστα ντάλα μεσημέρι. Να φανταστούμε ότι προκάλεσε τη φωτιά, από αμέλεια, κάποιος που πήγε να κάψει χόρτα του κήπου του, και αυτό αποκλείεται, γιατί η καμένη γη κατέβηκε και σταμάτησε μακριά από τους κήπους. Κι ούτε θα έβγαινε μεσημεριάτικα κάποια νοικοκυρά να βάλει φωτιά. Και οι τσοπάνηδες (που συνήθως καίνε τις πλαγιές, για να εξασφαλίσουν χορταράκι για τα αμνοερίφιά τους την άνοιξη, μάλλον αποκλείονται, γιατί ποτέ δεν είδαμε κοπάδια σ’ αυτές τις πλαγιές. Μένει ο εμπρησμός με δόλο, για πρόκληση αναστάτωσης. Δύσκολο να δεχτούμε κάτι τέτοιο.
*
Τελικά, θα μείνει μυστικό το αίτιο της πυρκαγιάς ή εμπρησμού… Πάντως, όποιος /όποιοι και να ευθύνονται για τη φωτιά, εμείς θα πούμε κάτι άλλο: αυτή η βίαιη αποψίλωση της μεγάλης έκτασης από τα θυμάρια αποτελεί μια ακόμη μαχαιριά στη μελισσοκομία. Το μοναδικό καλύμνικο θυμαρίσιο (το ξυρό θυμάρι της Καλύμνου δίνει ασυναγώνιστο άρωμα) χάνει συνεχώς τα στηρίγματά του. Όσο για τα σπίτια της πλαγιάς, το χειμώνα, σε μια καταρρακτώδη βροχή, θα δούνε να παίρνουν τα κάτω χώματα και χαλίκια και θα προκαλούν και τις δευτεροβάθμιες… φυσικές καταστροφές. Τότε οι δράστες ίσως (δεν είναι και σίγουρο…) θα καταλάβουν τι έκαναν.
