πρέπει να αποκατασταθεί έγκαιρα μια κακοτεχνία, επικίνδυνη για τα υπόγεια του Μουσείου.
Το έργο εκτελέστηκε με «αυτεπιστασία», δηλαδή από το Δήμο, αλλά η πλακόστρωση ανέβασε το επίπεδο του δρόμου και το έφερε πιο πάνω από την είσοδο του Μουσείου. Λάθος τεχνικό. Φτιάξανε ένα σαμαράκι πάνω στην εξώπορτα της εισόδου στο χώρο του Μουσείου, για να εμποδίσουν τα νερά της βροχής, η κατασκευή αυτή είναι ίσα με το δρόμο. Το νερό θα περνάει άνετα και θα κατευθύνεται στα υπόγεια του Μουσείου, στα οποία υπάρχει αρχαιολογικός θησαυρός ατακτοποίητος ακόμη. Είναι αυτονόητο ότι κάτι πρέπει να κάνει ο Δήμος – ίσως και η διεύθυνση του Μουσείου.
Ένα δεύτερο ζήτημα: Η γειτονιά ομόρφυνε, «εκπολιτίστηκε». Θα προστατέψουν όμως οι νοικοκυρές τις περιοχής αυτό τον πολιτισμό της καθαριότητας ή θα αρχίσουν και πάλι να πετάνε στο δρόμο του Μουσείου, στο δημόσιο δρόμο, τα νερά της οικιακής τους «καθαριότητας»; Και ο Δήμος, αν σημειωθούν και πάλι αυτές οι συμπεριφορές, θα ρίξει καμιά «καμπάνα» ή θα πιάσει και πάλι τον ξενέρωτο διάλογο με τους κατοίκους, με μαθήματα περιβαλλοντικής και πολιτισμικής συμπεριφοράς;
Για τα νερά στους δρόμους (της Πόθιας και του Χωριού) δε φταίνε τόσο οι γυναίκες και οι «επαγγελματίες», όσο ο Δήμος. Η καθαριότητα είναι πρώτα θέμα πολιτικό και μετά ευαισθησίας και πολιτισμού της κοινωνίας.
