είχε μια πολύ καλή εμφάνιση στην τηλεόραση (ΑΙΓΑΙΟ TV), στις 29/5.
Αφού είπε πολλά με τους δημοσιογράφους του σταθμού για τις περιφερειακές εκλογές, υποχρεώθηκε να μιλήσει και για τις δημοτικές εκλογές, ειδικά για την ήττα της παράταξης Γ. Μαστροκούκου, της οποίας ήταν μέλος και αποχώρησε, για να μετακινηθεί στα περιφερειακά.
Ο κ. Μπούκης έκανε την πιο απλή και κατανοητή τομή στο θέμα. Το γκάλοπ του Ιανουαρίου έδειχνε να προηγείται κατά πολύ η παράταξη Μαστροκούκου (διαδόχου του Γ. Ρούσσου), ενώ τον Γαλουζή τον είχε 4ο (ο Γ. Μαύρος ήταν 2ος και 3ος ο Δ. Διακομιχάλης). Η παράταξη τότε, τόνισε ο κ. Μπούκης, πήγαινε πολύ καλά και χωρίς εμένα. Η πτώση ήρθε μετά τον Ιανουάριο. Μετά το γκάλοπ έγιναν λάθη. Απλά λόγια με καθαρό μυαλό.
Ο κ. Μπούκης δεν αναζήτησε αλλού τα αίτια της ήττας. Τα είδε στα λάθη της ίδιας της παράταξης. Κάτι που δε συνηθίζεται να κάνει ένα πολιτικό πρόσωπο. Οι ευθύνες για την ήττα βαραίνουν πάντα τους «άλλους». Φταίνε οι αντίπαλοι που δεν έκαναν «τίμιο» προεκλογικό αγώνα (ενώ εμείς ήμασταν οι άγγελοι και αρχάγγελοι), τα ΜΜΕ, «εξωγενείς παράγοντες», όπως λ.χ. ο Διακομιχάλης που ερμήνευσε τη δική του ήττα ως αποτέλεσμα της παρέμβασης συμπατριώτη μας που μοίρασε αρνιά το Πάσχα(!) και διέθεσε χρήμα - για να πάρει τη δημαρχία Καλύμνου;
Κανένας αρχηγός και καμιά παράταξη δεν «βλέπει» να φταίει για την ήττα. Δεν τους περνάει εύκολα από το μυαλό ότι ο κόσμος ψηφίζει ή «μαυρίζει» όχι μόνο τα προγράμματα των παρατάξεων (που ελάχιστοι τα διαβάζουν) αλλά και τα ψέματα όταν πέφτουν βροχή κάθε προεκλογική περίοδο, το βαθμό αξιοπιστίας του αρχηγού ή στελεχών του που πρέπει να εμπιστευτεί, την «παλαιότητα» της πολιτικής παρουσίας (γιατί αναζητεί πάντα και το νέο), την αλαζονεία, την απρεπή συμπεριφορά του αρχηγού ή στελεχών της παράταξης κ.α. Ο κ. Μπούκης μίλησε για λάθη που έγιναν από την παράταξη του κ. Μαστροκούκου. Ο λόγος του αυτός είναι ένα καλό ερέθισμα μια καλύτερη αποτίμηση τν αποτελεσμάτων.
*
Παράλληλα η παράταξη Μαστροκούκου πρέπει να αναλύσει το φαινόμενο Γαλουζή: Πώς γίνεται να βρίσκεται τόσο πίσω τον Ιανουάριο (4ος στη σειρά), να σκέφτεται μες στο Φεβρουάριο αν αξίζει να κατέβει στις εκλογές, να είναι πνιγμένος από την πολλή δουλειά στο νοσοκομείο, να έχει πάρει την απόφαση μετά από τόσο μεγάλη καθυστέρηση και, τελικά, μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες να τους αρπάξει τις εκλογές «μέσα από τα χέρια τους»;
Και κάτι άλλο. Πώς γίνεται την πρώτη Κυριακή (18/5) οι δύο παρατάξεις να είναι σχεδόν ισόπαλες στο 30%, να προηγείται ο κ. Γαλουζής με διαφορά μόνο 10 ψήφων, να μένει για τη δεύτερη Κυριακή (25/5) «ελεύθερο» ένα 40% του εκλογικού σώματος (το 13% του κ. Μαύρου, το 22% του κ. Διακομιχάλη, το 5% του κ. Χούλη) και να συνεχίσει ο κ. Γαλουζής την προέλασή του κερδίζοντας την «κούρσα» με διαφορά 3,18% και πάνω από 300 ψήφους;
Με τη στήριξη του κ. Διακομιχάλη, είπαν. Άλλη πλάνη κι αυτή. Ακόμη και να δεχτούμε ότι κάποιους τους «καθοδήγησε» ο κ. Διακομιχάλης, δε χωράει σε καμιά λογική ότι ένας αρχηγός παράταξης, αποτυχημένος 100% είναι τόσο δυνατός «ποιμενάρχης», ώστε να λαλάει τα πρόβατά του όπου θέλει.
Αλλά ακούσαμε και το άλλο: Η διαφορά είναι πολύ μικρή με την οποία πήρε τις εκλογές ο κ. Γαλουζής και γι’ αυτό πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Δηλαδή; Αν είχε μεγάλη διαφορά δε θα χρειαζόταν να προσέχει. Τώρα, με τις 3,18 μονάδες, μήπως κινδυνεύει να «πέσει»; Όπως, ας πούμε, και η νέα περιφερειάρχης Αττικής, η κα. Δούρου, που κέρδισε την περιφέρεια μόνο με μισή μονάδα; Μας διαφεύγει ότι με μία και μόνο ψήφο ένας δήμαρχος και ένας περιφερειάρχης εκλέγεται για μια 5ετία; Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, οι δημαρχίες μένουν. Και με 1 ψήφο να είναι πάρει τις εκλογές ο κ. Γαλουζής πάλι 16 δημ. σ/λους θα είχε.
Ψάχνω να βρω τα λογικά «πατήματα» αυτών «προσεγγίσεων» ή αναλύσεων» και δυστυχώς δεν τα βρίσκω.
