1. δεν υπήρχε διαδικασία νομιμοποίησης αυθαιρέτων επί της θητείας μου και το κτίριο του αναγνωστηρίου είναι αυθαίρετο. Τώρα όμως υπάρχει αυτή η δυνατότητα για τα προσεχή 2-3 χρόνια ....
2. Υπάρχει λειτουργικό πρόβλημα στο κτίριο , αθεράπευτο αν δεν αποφασιστεί μια ριζική μετατροπή του με τις νόμιμες άδειες: Δεν βολεύονται εύκολα (ίσως και καθόλου) οι χρήσεις του για μαζικές συναθροίσεις ανθρώπων λόγω υποχρεωτικοτήτων της σχετικής νομοθεσίας που δεν μπορούν να εφαρμοστούν εύκολα σε αυτό (π.χ. προβλέψεις για διαφυγή σε περίπτωση πυρκαγιάς κ.λ.π.)
3. Η ηγεσία του Αναγνωστηρίου πρέπει να αποδεχθεί μια ριζική λύση μαζί με πρωταγωνιστικό ρόλο στην λύση αυτή ή να βολεύεται με την συνέχιση της παράνομης λειτουργίας του με αντίστοιχα χαμηλά φτερά στην σχετική συζήτηση και αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσει με απόφαση του Δ.Σ. Και τα δύο μαζί δεν γίνονται.
4. Με βάση την παραπάνω απόφαση του Αναγνωστηρίου και εφόσον αυτή υπάρξει , να γίνει και να εφαρμοστεί από τον Δήμο ένας προγραμματισμός αντιμετώπισης του θέματος σε μια περίοδο το ολιγότερο 3 χρόνων από την στιγμή της ΟΜΟΦΩΝΗΣ ψήφισης του από Δημοτικό Συμβούλιο και μετά και πάντα με βάση τις νόμιμες δυνατότητες παρέμβασης στο κτίριο.
5. Μέχρι τότε να καταθέσει το Αναγνωστήριο μια τεκμηρίωση του γιατί , πως και πότε εμποδίζεται από τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. και τις διάφορες συνεντεύξεις , σε αντιστοίχιση με τις χρονικά προγραμματισμένες δράσεις του ανά έτος και στην βάση αυτής της τεκμηρίωσης να αναζητηθούν τρόποι μεταβατικής αντιμετώπισης των σχετικών προβλημάτων. Μια τέτοια στάση σημαίνει ότι διαπνεόμαστε όλοι από διάθεση εξοικονόμησης χώρων , χρόνου , και γενικά κάθε είδους σπανίζοντος πόρου.
Τελική επισήμανση για να μην ξεχνιόμαστε: Τόσο το κτίριο όσο και οι όποιες χρήσεις του (ακόμα και οι συνεδριάσεις του Δ.Σ.) είναι εν τω μεταξύ παράνομο και παράνομες αντιστοίχως... Άποψη Προσωπική: Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι η ύψιστη αντιπροσωπευτική πνευματική - πολιτική διαδικασία ενός τόπου και κάποια στιγμή θα πρέπει η πολιτική να γίνει οργανικό μέρος της ύπαρξης και του τρόπου δράσης κάθε πνευματικής κίνησης και συλλογικότητας ώστε να ξαναβρεί το νόημά της και η πολιτική όταν αυτή θέλει να μην εξαντλείται μόνο στα "πρακτικά" θέματα και η πνευματική δραστηριότητα όταν αυτή θέλει να αφορά την βελτίωση του παρόντος και του μέλλοντος βίου των ανθρώπων.
Σ.Σ.1. Νομίζω ότι αν καταφέρναμε ως Δημοτική Αρχή να προλάβουμε να δώσουμε λύση στο πρόβλημα θα είχαμε μια πολύ σημαντική συγκομιδή ψήφων και μάλιστα ψήφων διαμορφωτών της κοινής γνώμης και συνεπώς ψήφων μεγάλης δυναμικής. Μάλλον ανάποδα λοιπόν είναι τα πράγματα σε σχέση με το σχόλιο περί έργων που φέρνουν ψήφους.
Σ.Σ.2. Δεν "είχε" η Δημαρχία μας λεφτά. Τα κατακτούσαμε με πολύ κόπο , μελέτη και ατέλειωτες ώρες δουλειάς και πολιτικών χειρισμών στον σκληρό ανταγωνιστικό στίβο των ευρωπαϊκών και άλλων προγραμμάτων. Συγχρόνως το εν λόγω έργο με τίποτα δεν μπορούσε και δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκό πρόγραμμα αν πρώτα δεν λύσει τα προβλήματα νομιμότητάς του και δεν αποφασιστεί και μελετηθεί η οριστική και ολοκληρωμένη χρήση του.
Επιπλέον για να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκό πρόγραμμα θα πρέπει να συμφωνηθεί ποιός θα είναι o λεγόμενος Κύριος του Έργου και Φορέας Λειτουργίας του με απαγόρευση δημιουργίας εσόδων από την λειτουργία του έργου (κανονισμοί χρηματοδότησης δημοσίων έργων) αν προωθηθεί ως δημόσιο έργο και συγχρόνως ευθύνη για την εξασφάλιση της λειτουργίας του . Διαφορετικά μπορεί να προωθηθεί μόνο ως ιδιωτική επένδυση του σωματείου ή κάποιου ιδιώτη , με επιδίωξη το κέρδος (κανονισμοί χρηματοδότησης ιδιωτικών έργων) οπότε στην περίπτωση αυτή απαιτείται ιδία συμμετοχή.
Μια νηφάλια συζήτηση εντός του ανωτέρω πλαισίου είναι το μόνο παράθυρο ευκαιρίας για να βρεθεί λύση για το εν λόγω θέμα. Μια συνέχιση της συζήτησης στο καθιερωμένο πλαίσιο προσέγγισης του θέματος απλώς γίνεται εκούσιο ή ακούσιο μέρος της (άσχημης) πολιτικής που θέλει να αποφύγει....
Με εκτίμηση Γιώργος Ρούσσος τ. Δήμαρχος Καλυμνίων
