Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

40 χρόνια σε «ύπνωση» το ιδιοκτησιακό της Σχολής Βουβάλη – κλπ... Κύριο

Ενα θέμα που τέθηκε  «σε ύπνωση» και πλήρη «καταστολή», είναι η «Επαγγελματική Σχολή Βουβάλη».  Το θέμα ήγειρε εκ του ύπνου η σύγκρουση του «Λαογραφικού Μουσείου» του ΛΕΚ και του «Δημοτικού Ναυτικού Μουσείου», με τη «βοήθεια» και της  δημ. Αρχής.

Τα τελευταία 40… χρόνια

Η εκάστοτε δημ. Αρχή (να μη πάμε πολύ πίσω, να πούμε μόνο τα τελευταία… 40 χρόνια)  θεωρούσε και συνεχίζει να θωρεί ως δικό της το (πάλαι ποτέ λαμπρό και σήμερα ερειπωμένο) το κτίριο της Επαγγελματικής Σχολής, στο κέντρο της παραλιακής, στην πλατεία Δημαρχείου. Και, πράγματι είναι ο φύσει κληρονόμος της δωρεάς αυτής του αείμνηστου μεγάλου ευεργέτη της Καλύμνου. Και μ’ αυτό τον «αέρα» ποζάρει ως διαχειριστής αυτού του κληροδοτήματος. Και μ’ αυτό τον εν δυνάμει θεσμικό ρόλο που εν μέρει δικαιούται να έχει, στέγασε στον όροφο του κτηρίου την Τεχνική Σχολή, μετέπειτα το Λύκειο Ελληνίδων και σε καθεστώς συστέγασης το υπό ίδρυση, επί δεκαετίες, Δημοτικό  Ναυτικό Μουσείο (ΔΝΜ).

Ποια είναι η πικρή αλήθεια;

Ο Δήμος είναι, όπως προαναφέραμε, ο εν δυνάμει κληρονόμος του αυτού του κληροδοτήματος Βουβάλη, αλλά υπό έναν όρο: να προσφύγει στο Εφετείο Αθηνών, με τεκμηριωμένη αίτηση, ώστε να τον ανακηρύξει το Εφετείο ιδιοκτήτη του κληροδοτήματος. Ε αυτό το απλό πράγμα εδώ και 40 χρόνια δεν το έκανε καμιά δημαρχία.  Για ποιο λόγο; Άγνωστο. Έκαναν όμως όλες οι δημαρχίες κάτι άλλο, όλες το ίδιο: άφησαν το λαμπρό αυτό οικοδόμημα να ερειπώνεται και να έχει φτάσει σήμερα το υπόγειό του σε τέτοια άθλια κατάσταση που να χρησιμοποιείται, με «εντολή δημάρχου»,  για ποικίλες χρήσεις .

Μια παρένθεση…: Υπάρχει και ένα 3ο σκιώδες σημείο: τη Ναυτική Σχολή ο μεγάλος Βουβάλης την προίκισε με καταθέσεις σε αγγλική τράπεζα, ώστε να καλύπτει τα λειτουργικά της έξοδα από τους τόκους των καταθέσεων  (επί διευθύνσεως του Μαν. Κουρούνη, έφταναν επιταγές από την Αγγλία για το ταμείο της  Τεχνικής Σχολής. Σήμερα ουδείς γνωρίζει αν υπάρχει ακόμη  «προίκα».   Επειδή έως εδώ γνωρίζουμε το θέμα, καλό θα είναι οι γνώστες του ζητήματος να ενημερώσουν τους Καλύμνιους ποιοι διαχειρίζονταν τις επιταγές μετά τον Μαν. Κουρούνη και αν μέχρι σήμερα υπάρχουν οι καταθέσεις της Σχολής στην Αγγλία. Η παρένθεση σταματά εδώ, αλλά δεν κλείνει….

Τριπλό «επίτευγμα» του Δήμου

Έτσι ο Δήμος της Καλύμνου, με αφορμή τη δημόσια σύγκρουση  ΛΕΚ-ΔΝΜ για τη χρήση αυτού του κληροδοτήματος Βουβάλη, απέδειξε, κατά τη διαδοχή τεσσάρων δημαρχιών (Μ. Ζαΐρη, Δ. Διακομιχάλη, Γ. Ρούσσου και Δ. Διακομιχάλη) ότι ο Δήμος μας πέτυχε τριπλό «επίτευγμα» στη διαχείριση του εν λόγω κληροδοτήματος:  1) δεν έγινε ακόμη ιδιοκτήτης, 2) δεν ίδρυσε ακόμη το Ναυτικό Μουσείο, και 3) αφήνει ένα κτίριο-σύμβολο φιλοπατρίας να ερειπώνεται.

Μια σημείωση: Για την απόδοση της δικαιοσύνης θα πρέπει να σημειώσουμε ότι επί δημαρχίας του κ. Γ. Ρούσσου έγινε η εκκίνηση της διαδικασίας για την επίλυση του ιδιοκτησιακού. Ο κ. Ρούσσος ενέταξε το κτίριο, μέσω του Λυκείου Ελληνίδων, στο Leander Αλιείας με πρόγραμμα 200.000€. Το πρόγραμμα όμως αυτό δεν υλοποιήθηκε, γιατί προέκυψε η παρέμβαση του Τεχνικού Λυκείου, που διεκδικούσε το κτίριο ως κληρονόμος του κληροδοτήματος. Η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια και από τότε το κληροδότημα τέθηκε στη δεύτερη περίοδο «ύπνωσης».

Σωματεία και Δήμος

Σήμερα διαγκωνίζονται Λύκειο Ελληνίδων-Ναυτικό Μουσείο μέσα σε ένα κτήριο που δεν ανήκει ούτε καν στο Δήμο Καλυμνίων που τους στέγασε. Και η δημ. Αρχή «ποιείται την νήσσαν» («κάνει την πάπια»). Και γιατί συμπεριφέρεται έτσι η δημ. Αρχή; Γιατί γνωρίζει πολύ καλά ό,τι δεν έχει κανένα δικαίωμα πάνω στο κτίριο, αφού το ιδιοκτησιακό μένει εκκρεμές, καθώς δεν μπόρεσε να λύσει (τα τελευταία 40 χρόνια!!!). Δεν έχει το δικαίωμα ούτε να το βάψει. Το μόνο «δικαίωμα» που ασκεί είναι να προσβάλλει τη μνήμη του μεγάλου μας ευεργέτη αφήνοντάς το να ερειπώνεται.

Οι ευεργέτες και οι πολιτικοί

Αυτό είναι το «ευχαριστώ» που πήρε ο μεγάλος Καλύμνιος πατριώτης και ευεργέτης από τις δημαρχίες των τελευταίων… δεκαετιών.  Όλες οι δημαρχίες έχουν να καυχιούνται ότι επί των αξέχαστων ημερών τους έγιναν πράγμα και θαύματα στο νησί. Βέβαια, λέμε μπράβο τους  για ό,τι «ορατό» έκαναν. Όμως να μην διαφεύγει ούτε των πολιτικών ούτε του λαού ότι (1) όλα τα φτιάχνουν με χρήματα του κράτους (δηλαδή ημών των φορολογουμένων), και (2) γι’ αυτό τους εκλέγει ο λαός: για να διαχειρίζονται προς όφελός του την εξουσία και προπάντων τα χρήματα που συρταρώνουν με καμάρι.  Αλλά το μέγα ζήτημα δεν είναι ότι οι πολιτικοί ξέρουν μόνο καυχιούνται, για τα έργα «τους»…  ή για όσο «ζεστό χρήμα», κατά τη φρασεολογία τους που εξοικονομάνε. Τους ευεργέτες  που διέθεσαν την προσωπική τους περιουσία πολύ δύσκολα τους θυμούνται. Η Ναυτική Σχολή μιλάει μόνη της. Όπως μιλάει μόνο του και το εγκαταλειμμένο Καρπάθειο του αείμνηστου ευεργέτη Βασίλη Καρπάθιου, όπως επίσης μαρτυρεί το μνήμα, στον Ταξιάρχη Χώρας, του Γεωργίου Σακελλαρίου (Σοφοκλή) και τόσα άλλα.

Τι έγραψε ο Γ. Κλ. Ζερβός πριν 50 και πλέον χρόνια

Η έλλειψη σεβασμού στους ευεργέτες (τουλάχιστον για τα δεδομένα της Καλύμνου) είναι  διαχρονική πολιτική παχυδερμία…  Παραθέτουμε ένα απόσπασμα  από το βιβλίο του αείμνηστου γυμνασιάρχη Γιάννη Κλ. Ζερβού, «Ιστορικά Σημειώματα», για να βγάλει ο αναγνώστης τα δικά του ιστορικά  συμπεράσματα:

Ενας τόπος, μια πατρίδα, έστω μικρή, φτωχή, πού βλέπει και ζή τέτοιες ημέρες, οπού ή αφορμή, το θεμέλιο της χαράς είναι ένα μεγαλό­πρεπο πνευματικό ίδρυμα, κάτι αξίζει!.

Ο Νικ. Βουβάλης  θεμελίωσε και ύψωσε Ανθρωπιστικά εργαστήρια, κέντρα αγωγής ψυχής και πνεύματος και αδελφικής, χριστιανικής θαλπωρής των σωμάτων. Η Διαθήκη του, πού κάμνει κληρονόμο του τον λαό της Κάλυμνου, απηχεί σαν ένα συγκινητικό έπος της Καλυμνιακής ψυχής του.

Μπορεί όλα νά σβήσουν, όλα νά κρημνισθούν, όλα νά αχρηστευθούν από αναξιότητα ημών των κληρονόμων, όμως το έπος της Διαθήκης του Νικολ. Βουβάλη, πού μέσα είναι κλεισμένη ή πνευματική του παρόρμηση, το μυστικό της ψυχής μεγαλείο και ή βαθοκρυμμένη αγάπη της Καλυμνίας καρδιάς του, αθάνατα θα διαιωνίζεται στη φτωχή μέσα ιστορία της Νήσου μας και θα διακηρύσσει, ότι ή Κάλυμνος υπήρξε γεννήτρια εξόχου τέκνου.

Είτανε, όσον ελάχιστα άξια Τέκνα της. Ώς ευεργέτης, ο ύψιστος. Μα δεν εστάθη μόνο Μέγας Ευεργέτης, πού προίκισε την Κάλυμνο με Σχο­λεία : Το Δημοτικό της Χώρας, το «Βουβάλειο Παρθεναγωγείο», το «Νοσοκομείον» και την Επαγγελματική Σχολή. -Αλήθεια! Τί αστοργία της Κοινότητος, ποια ανεγνοιωσύνη και αγνωμοσύνη μας, ιθυνόντων και όλων ημών  ν’ αφήνουμε να ερειπώνεται και ν’ αχρηστεύεται η «Επαγγελματική Σχολή». Τί είχε συλλάβει, σε τι προώριζε την «Επαγγελματική Σχολή», ή Καλυμνιακή ψυχή, το πρακτικό πνεύμα του Νικολάου Βουβάλη !..

Ο Νικόλ. Βουβάλης ήταν ο  κατ’ εξοχήν Καλύμνιος στοργικός πολίτης μέγας  Πατριώτης. Ακοίμητη ή έγνοια του για κάθε τι, πού αφορούσε το πνευματικό, πραχτικό και εθνικό καλό του νησιού μας.

(Γιάννης Κλ. Ζερβός, Ιστορικά Σημειώματα, σελ. 101, έκδοση 1961 - σ.σ. το έντονο των γραμμάτων δικό μας)

Σακελλάρης Ν. Τρικοίλης  argokalymnou@gmail.com
Argo Kalymnos