είναι ο νέος θεσμός δευτερογενούς παραγωγής, που ιδρύθηκε στην Κάλυμνο από γυναίκες ψαράδων.
Το απόγευμα της Τετάρτης, 20.2.2013, ο μητροπολίτης κ. Παΐσιος τέλεσε τον αγιασμό στο εργαστήριο του συνεταιρισμού, στην Ιχθυόσκαλα, για την επίσημη έναρξη της λειτουργίας του πρωτοποριακού αυτού θεσμού. Παρόντες ήταν ο δήμαρχος, οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι και ψαράδες.
Ο συνεταιρισμός έχει ως αντικείμενο εργασίας την επεξεργασία ψαριών, που ως πρώτη ύλη έχουν χαμηλό εμπορικό κόστος αλλά μετά την επεξεργασία και κονσερβοποίηση τους αποκτούν υψηλή γευστική αξία. Τα ιδρυτικά μέλη είναι δέκα γυναίκες, αποκλειστικά από οικογένειες ψαράδων. Καθοδηγητής τους και εμπνευστής της επιχειρησιακής αυτής δράσης είναι κύριος Γιώργος Κατσοτούρχης, πρόεδρος των ψαράδων της Καλύμνου και περιφ. σύμβουλος.
Ο κ. Κατσοτούρχης ξεκίνησε μεθοδικά και με ασφαλή βήματα. Πρώτη βασική κίνησή του ήταν να φέρει στην Κάλυμνο Ιταλούς ειδικούς στον τομέα της επεξεργασία ψαριών (παστά, καπνιστά κ.λπ.), για να εκπαιδευτούν οι γυναίκες των ψαράδων που δήλωσαν εξαρχής ότι είναι πρόθυμες να συμμετάσχουν στο συνεταιρισμό.
Οι γυναίκες πέρασαν από σεμινάρια, απέκτησαν άριστη γνώση και συνέχισαν μετά τη δική τους προσπάθεια για περισσότερη εξοικείωση με το αντικείμενο εργασίας - αν και ήταν «έτοιμες από καιρό», ως παιδιά και γυναίκες ψαράδων. Τώρα είναι πανέτοιμες για την έναρξη της παραγωγικής τους δράσης.
Το ξεκίνημα είναι εντυπωσιακό. Οι γυναίκες του συνεταιρισμού, νέες στην ηλικία όλες, διαθέτουν δυναμισμό, πίστη σ’ αυτή τους την επιχειρηματική συνεργασία και ενθουσιασμό για δουλειά.
Καθ’ οδόν βρίσκονται και όλες οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την πιστοποίηση του προϊόντος, την τυποποίηση και την προβολή του εκτός Καλύμνου. Υπάρχει ήδη μεγάλη ποικιλία προϊόντων, όλα σε χαμηλές τιμές – τιμές ΔΝΤ!
Προφανώς ο δρόμος δεν είναι λεωφόρος για μεγάλες ταχύτητες αμέσως με την εκκίνηση. Υπάρχουν δυσκολίες, αλλά οι γυναίκες στην προσπάθειά τους αυτή δεν προχωράνε μόνες τους και αφημένες στην τύχη τους. Με τον κ. Κατσοτούρχη δίπλα τους, έχουν την καλύτερη δυνατή κάλυψη, την ιδανική θα λέγαμε.
Ίσως βέβαια, αν λάβουμε υπόψη μας με την εμπειρία από την ελληνική πραγματικότητα στον τομέα των συνεταιρισμών, το μεγαλύτερο πρόβλημα να είναι το ομαλό και συντροφικό «ταξίδι» των γυναικών της συνεταιριστικής τους επιχείρησης. Όμως το τιμόνι της συνεργασίας είναι στο χέρι των γυναικών και επομένως οι ίδιες θα χτίσουν το μέλλον τους στο συνεταιρισμό.
